Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 4 września 2019 r., sygn. II SA/Po 1018/18

Administracyjne postępowanie; Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 września 2019 r. ze skargi R. G., R. G. i R. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] 2018 r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji; oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2011 r., znak [...], Burmistrz Gminy K. ustalił na rzecz inwestorów - R. G. i R. G. - warunki zabudowy dla budowy budynku gospodarczo - garażowego zlokalizowanego na działce ewidencyjnej nr ewid. [...], przy ul. [...] w B. , gmina K.. Decyzja ta została na wniosek inwestorów zmieniona decyzją Burmistrza Gminy K. z dnia [...] 2011 r. znak [...] Burmistrz zmienił decyzję o warunkach zabudowy w zakresie dopuszczalności wprowadzenia usług nieuciążliwych, nieprzekraczalnej linii zabudowy, rozszerzenia terenu inwestycji o działkę nr ewid. [...] i szerokości elewacji frontowej.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej: SKO w P., Kolegium) decyzją z dnia [...] 2014 r. nr [...], po wszczęciu postępowania z wniosku G. W. oraz J. C., stwierdziło nieważność decyzji Burmistrza Gminy K. z dnia [...] 2011 r. znak [...] o zmianie wcześniejszej decyzji o warunkach zabudowy z dnia [...] 2011 r., znak [...]

Kolegium podało, że wnioskodawcy są właścicielami nieruchomości leżących w najbliższym sąsiedztwie terenów objętych decyzją o warunkach zabudowy. Organ wyjaśnił, że wraz z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji o warunkach zabudowy, do Burmistrza złożone zostały wnioski o wznowienie postępowania z uwagi na to, że wnioskodawcy nie brali udziału w postępowaniu, co jest przedmiotem badania w odrębnych postępowaniach.

Kolegium uznało, że wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Burmistrza z dnia [...] 2011 r. ([...]) jest uzasadniony, gdyż postępowanie o ustalenie warunków zabudowy zarówno w części dotyczącej budynku głównego "[...]", jak i budynku gospodarczo-garażowego, dotyczyło obiektów, które istniały już w 2010 r., czyli jeszcze przed złożeniem wniosku o ustalenie warunków zabudowy w 2010 r. Organ zauważył także, że pierwotna decyzja z dnia [...] 2011 r., jak i decyzja z dnia [...] 2011 r. o zmianie tej decyzji, nie zostały wydane na podstawie właściwej analizy urbanistycznej, sporządzonej zgodnie z przepisami prawa, jak również organ I instancji nie odniósł się do konieczności zbadania interesu społecznego i słusznego interesu strony, co jest niezbędne na gruncie przepisów art. 155 K.p.a. Zdaniem Kolegium ustalenie warunków zabudowy dla istniejących obiektów będzie możliwe wyłącznie w trybie legalizacji samowoli budowlanej.