Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 11 września 2019 r., sygn. I SA/Ol 368/19

Podatek dochodowy od osób prawnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ryszard Maliszewski Sędziowie sędzia WSA Przemysław Krzykowski ( sprawozdawca ) asesor WSA Katarzyna Górska Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Niewiadomska po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 11 września 2019r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2013r. oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Urzędu Celno-Skarbowego z dnia "[...]", którą określono Spółce A w G. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym za 2013 r. w wysokości 34.927 zł.

Z przedstawionych wraz ze skargą akt administracyjnych sprawy wynika, że Spółka w zeznaniu CIT-8 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych za rok podatkowy od 1 stycznia do 31 grudnia 2013 r. wykazała przychód w kwocie 1.939.148,06 zł, koszty uzyskania przychodów w wysokości 1.894.121,64 zł oraz dochód w kwocie 45.026,42 zł i podatek 8.555 zł. W ocenie organu I instancji, Spółka zawyżyła koszty uzyskania przychodów o kwotę 48.780,49 zł w związku z ujęciem wydatku udokumentowanego fakturą z dnia "[...]", nr "[...]", wystawioną przez Spółkę B z siedzibą w G. tytułem opłaty dzierżawy infrastruktury telekomunikacyjnej. Zdaniem organu, ww. faktura VAT stwierdza czynności, które nie zostały dokonane. Towary i usługi wykazane w ww. fakturze VAT miały być związane z towarami nabytymi przez Spółkę B od Spółki C, która miała je nabyć od Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w ramach postępowań egzekucyjnych przeprowadzonych wobec Spółki D i firmy E. W ocenie organu, faktury wystawione przez komornika sądowego w imieniu wierzyciela są nierzetelne, ponieważ towary w nich wykazane faktycznie nie zostały zajęte w postępowaniu egzekucyjnym. W konsekwencji również faktura wystawiona na rzecz strony nie stanowi podstawy do pomniejszenia przychodów o koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz.U z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), dalej jako "u.p.d.o.p.".