Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 12 września 2019 r., sygn. I SA/Go 362/19

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Skupień Sędziowie Sędzia WSA Alina Rzepecka (spr.) Asesor WSA Zbigniew Kruszewski Protokolant Starszy sekretarz sądowy Alicja Rakiej po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 września 2019 r. sprawy ze skargi I. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w upadłości likwidacyjnej na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności odwołania oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

I. Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej (dalej: spółka, strona, skarżąca) działając przez pełnomocnika - doradcę podatkowego wniosła skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej: SKO, Kolegium, organ) z [...] kwietnia 2019 r. nr [...] stwierdzające niedopuszczalność odwołania od pisma Burmistrza [...] (dalej: Burmistrz, organ I instancji) z [...] listopada 2018 r.

Z akt sprawy wynika następujący stan faktyczny.

Pismem z [...] października 2018 r. spółka złożyła wniosek o ustalenie właściwej podstawy opodatkowania dla nieruchomości będących jej współwłasnością za lata od 2013 do 2018. W treści podniosła, że w 2013 r. nabyła na podstawie aktu notarialnego [...] z [...] lipca 2013 r. nieruchomości położone na terenie gminy [...]. Wskazała, że z aktu notarialnego wynika, że zakupione nieruchomości w obowiązujących ewidencjach zakwalifikowane zostały między innymi jako tereny komunikacji kolejowej. Według niej oznaczałoby to, że zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1445 ze zm.- dalej: upol) grunty te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Po zakupie tych nieruchomości podjęła działania zmierzające do zdemontowania torów kolejowych. W tej sprawie Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego w [...] wydał decyzję nr [...] z [...] lipca 2013 r. w której usankcjonował samowolę budowlaną jakiej dopuściła się spółka. W ocenie strony, w zaistniałej sytuacji mamy do czynienia ze zwolnieniem podatkowym, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1a upol, które obowiązywać winno do lipca 2016 r. Strona zaznaczyła, że powyższe miałoby zastosowanie, gdyby nie to, że aktem notarialnym [...], P. przekazało nieodpłatnie te nieruchomości (działając na podstawie art. 39 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego P.) na rzecz Powiatu [...] tym samym grunty te zostały wykreślone z ewidencji gruntów kolejowych. Strona stanęła zatem na stanowisku, że faktycznie grunty te winny zostać zakwalifikowane jako nieużytki. W jej ocenie, nie może być, bowiem tak, że na skutek zaniedbań podmiotów publiczny podmiot niepubliczny ponosi nienależne ciężary podatkowe, gdyż korzystają one ze zwolnienia, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 10 upol.