Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 lipca 2019 r., sygn. I SA/Wr 399/19

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Sędziowie: Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska (sprawozdawca), Sędzia WSA Anetta Makowska-Hrycyk, Protokolant: referent Paweł Poźniak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 lipca 2019 r. sprawy ze skargi A na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną w części uznającej stanowisko strony skarżącej za nieprawidłowe; II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 697 zł (słownie: sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Postępowanie przed organem podatkowym.

1.1. Przedmiotem skargi A (dalej: A/ Skarżąca) jest interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: organ podatkowy) z dnia [...] lutego 2019r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie w jakim uznano stanowisko A za nieprawidłowe, tj. prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych i bieżących związanych z infrastrukturą wodociągową według udziału procentowego, w jakim infrastruktura wodociągowa jest wykorzystywana do działalności gospodarczej.

1.2. Z uzasadnienia zaskarżonej interpretacji wynika m.in., że A jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W jej strukturze organizacyjnej znajduje się B (dalej: B) funkcjonujący w formie samorządowego zakładu budżetowego. A poprzez B wykonuje zadania własne o charakterze użyteczności publicznej polegające na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie m.in. wodociągów i zaopatrzenia w wodę. Oprócz B w strukturze organizacyjnej A znajdują się m.in. następujące jednostki organizacyjne mające status jednostek budżetowych (C; D; E; F; G; H; I; J i K; L. Wskazano, że mając na względzie wyrok TSUE z dnia 29 września 2015r., Gmina Wrocław, C-276/14, EU:C:2015:635, począwszy od września 2016r. A dokonała centralizacji rozliczeń VAT, tj. prowadzi wspólne rozliczanie VAT wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi, w tym z B. Wskazano, że zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o samorządzie zadania własne A obejmują m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę. A świadczy "usługi w zakresie dostawy wody" za pośrednictwem B na rzecz mieszkańców, przedsiębiorców i instytucji (dalej: odbiorcy zewnętrzni) oraz dostarcza wodę w jednostkach organizacyjnych A oraz w innych miejscach wykorzystywanych do realizacji zadań własnych A(dalej: odbiorcy wewnętrzni). Do realizacji powyższych zadań służy posiadana przez A infrastruktura wodociągowa. Jednostką odpowiedzialną za zarządzanie infrastrukturą wodociągową jest B. A ponosiła (w tym za pośrednictwem B) w latach 2016-2017 (od września 2016) wydatki związane z realizacją projektów inwestycyjnych dotyczących infrastruktury wodociągowej (dalej: wydatki inwestycyjne). A ponosiła też liczne wydatki związane z bieżącym utrzymaniem infrastruktury (dalej: wydatki bieżące) udokumentowane fakturami VAT. Przy pomocy infrastruktury wodociągowej A świadczy głównie "odpłatne usługi dostarczania wody" na rzecz odbiorców zewnętrznych. Zatem infrastruktura jest wykorzystywana do czynności, które podlegają opodatkowaniu VAT i jednocześnie nie korzystają ze zwolnienia z tego podatku. Przedmiotowa infrastruktura jest również w niewielkim zakresie wykorzystywana przez A na własne potrzeby, tj. na potrzeby funkcjonowania jednostek organizacyjnych A czy dla innych celów np. przeciwpożarowych czy też do celów technologicznych związanych ze świadczonymi przez A usługami (np. wykorzystywanie wody w procesie uzdatniania wody), co stanowi wewnętrzny koszt A, bez poniesienia którego A nie mogłaby świadczyć usług dostarczania wody.