Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 31 lipca 2019 r., sygn. III SA/Wr 241/19

Samorząd terytorialny

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sędziowie Sędzia NSA Katarzyna Borońska, Sędzia WSA Anna Moskała, Anetta Chołuj (sprawozdawca), , Protokolant starszy specjalista Monika Tarasiewicz, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 10 lipca 2019 r. sprawy ze skargi G. Miejskiej L. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody D. z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia w sprawie powierzenia prowadzenia spraw i wykonywania czynności oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi Gminy Miejskiej L. (dalej: Gmina, strona, skarżąca) jest rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody D. z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] stwierdzające nieważność zarządzenia Prezydenta Miasta L. z dnia [...] lutego 2019 r. Nr [...] w sprawie powierzenia prowadzenia spraw i wykonania czynności.

Jak wynika ze stanu faktycznego sprawy Prezydent Miasta L. w dniu [...] lutego 2019 r. działając na podstawie art. 96, art. 98 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, zwanej dalej k.c.) oraz § 7 Regulaminu organizacyjnego Urzędu Miejskiego w L. w związku z uchwałą Nr [...] Rady Miejskiej w L. z dnia [...] grudnia 2018 r. w sprawie zasad i trybu przeprowadzania konsultacji z mieszkańcami Gminy Miejskiej L., wydał zarządzenie nr [...] w sprawie powierzenia prowadzenia spraw i wykonywania czynności, zwane dalej "zarządzeniem". Przedmiotowe zarządzenie wpłynęło do organu nadzoru w dniu [...] marca 2019 r.

Rozstrzygnięciem nadzorczym ww. z dnia [...] kwietnia 2019 r. Wojewoda stwierdził nieważność zarządzenia nr [...] Prezydenta Miasta L. z dnia [...] lutego 2019 r. w sprawie powierzenia prowadzenia spraw i wykonania czynności. Uznał, że zostało ono wydane z istotnym naruszeniem art. 96, art. 98 oraz § 7 Regulaminu organizacyjnego Urzędu Miejskiego w L., polegającym na braku podstaw do wydania zarządzenia upoważniającego pracownika Urzędu Miejskiego (Naczelnika Wydziału). Organ nadzoru powołując niesporną treść przepisu art. 33 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506, dalej u.s.g.) wskazał, że ustawodawca wprost w ustawie o samorządzie gminnym określił podmioty, które na mocy upoważnienia mogą działać w imieniu wójta. Jeśli chodzi o podstawę prawną do upoważnienia pracowników urzędu gminy, to ustawodawca dopuścił wyłącznie prawo do ich upoważnienia w sprawach wydawania w imieniu wójta decyzji administracyjnych w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej (art. 39 ust. 2 u.s.g.). Przepis ten nie ma jednak zastosowania w przedmiotowej sprawie, bowiem nie dotyczy indywidualnej sprawy z zakresu administracji publicznej. Ustawodawca przewidział jedynie zastępcę wójta lub sekretarza, jako podmioty, którym na mocy art. 33 ust. 4 u.s.g., wójt może udzielić upoważnienia do określonych spraw gminy. Ponadto wskazał, że przepisy k.c. nie mogą stanowić podstawy prawnej dla upoważnienia pracownika Urzędu Miejskiego, również w randze Naczelnika Wydziału, do wydania w imieniu Prezydenta Miasta zarządzenia w przedmiocie przeprowadzenia konsultacji. W przedmiotowej sprawie Prezydent Miasta nie działa jako osoba fizyczna, lecz jako organ wykonawczy gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, którą jest zmiana granic gminy.