Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 25 czerwca 2019 r., sygn. II SA/Ol 400/19

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant sekretarz sądowy Marta Kudła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi J. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę 497 zł (słownie: czterysta dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z 8 lutego 2019 r. Specjalista pracy socjalnej Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w "[...]" (dalej: organ pierwszej instancji), odmówił "[...]" (dalej: skarżący) przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej wnioskowanego na brata.

Organ pierwszej instancji stwierdził, że skarżący mieszka z wymagającym opieki niepełnosprawnym bratem i prowadzi z nim wspólne gospodarstwo domowe, a opiekę sprawuje osobiście i w sposób ciągły. Brat skarżącego jest kawalerem. Rodzice częściowo spełniają obowiązek alimentacyjny wobec niepełnosprawnego syna w postaci mieszkania. Ponadto, rodzice są w stanie również spełnić obowiązek alimentacyjny w formie pieniężnej, gdyż ojciec otrzymuje rentę w wysokości "[...]"zł, a matka - świadczenie emerytalno-rentowe w wysokości "[...]"zł miesięcznie. Dodał, że ojciec legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, zaś matka nie posiada orzeczenia o niepełnosprawności lub o stopniu niepełnosprawności. Organ pierwszej instancji wywiódł, że pomoc władz publicznych może być przyznawana dopiero, gdy obywatele nie są w stanie samodzielnie lub w gronie najbliższych osób, zadbać o własne potrzeby życiowe. Wymaga to oceny zdolności zaspokojenia własnych potrzeb przez niepełnosprawnego, a następnie również przez jego najbliższą rodzinę. Wskazał też, że choć skarżący wniósł o uchylenie decyzji z 30 października 2018 r., dotyczącej przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego w związku z opieką nad niepełnosprawnym bratem w przypadku wydania decyzji przyznającej świadczenie pielęgnacyjne, to wnioski o przyznanie obu świadczeń nie zostały złożone w tej samej dacie. Zgodnie zaś z art. 17 ust. 5 ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2220, z późn. zm.), dalej: u.ś.r., świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego.