Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 23 maja 2019 r., sygn. I SA/Ol 191/19

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Strumiłło (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Przemysław Krzykowski, asesor WSA Katarzyna Górska,, Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 23 maja 2019r. sprawy ze skargi spółki A na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec, wrzesień, październik i grudzień 2013 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz spółki A kwotę 7417 (siedem tysięcy czterysta siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

I Spółka z o.o. (dalej również jako strona, skarżąca, podatnik, Spółka) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]" r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec, wrzesień, październik i grudzień 2013 r.

Z uzasadnienia zaskarżonego rozstrzygnięcia i akt sprawy wynika, że Naczelnik Urzędu Celno-Skarbowego w wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od stycznia do grudnia 2013 r. określił Spółce zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące marzec, październik i grudzień 2013r. w wysokościach w niej wskazanych oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za wrzesień 2013 r.

Z uzasadnienia powyższej decyzji wynika, że Spółka zawyżyła podatek naliczony o łączną kwotę 172.741,96 zł z tytułu odliczenia podatku z faktur wystawionych przez L Sp. z o.o. S.K.A.

W ocenie organu I instancji ww. faktury VAT stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane. Towary i usługi wykazane w ww. fakturach VAT miały być związane z towarami nabytymi przez L Sp. z o.o. S.K.A. od Komornika Sądowego w ramach postępowania egzekucyjnego przeprowadzonego wobec E oraz od A Sp. z o.o. S.K.A., która miała je nabyć od tego samego Komornika w ramach postępowań egzekucyjnych przeprowadzonych wobec P.Sp. z o.o. i G. Organ w trakcie postępowania stwierdził, że faktury wystawione przez Komornika Sądowego w imieniu wierzycieli są nierzetelne, ponieważ towary w nich wykazane faktycznie nie zostały zajęte w postępowaniu egzekucyjnym. W związku z tym powyższe faktury nie dokumentują rzeczywistej dostawy towarów powodującej u podatnika powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Ten bowiem powstaje w wyniku realizacji czynności opodatkowanej. Natomiast samo wystawienie faktury nie ma żadnego wpływu na powstanie obowiązku podatkowego, jeżeli w ślad za nią nie dokonano czynności podlegającej opodatkowaniu. Skoro faktury nie dokumentują rzeczywistych transakcji gospodarczych, to nie stanowią podstawy do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (j.t. Dz.U z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.) - dalej jako "ustawa o VAT".