Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 29 kwietnia 2019 r., sygn. I SA/Gl 161/19

Podatek dochodowy od osób prawnych

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Kozłowska (spr.), Sędziowie WSA Bożena Suleja-Klimczyk, Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Protokolant Katarzyna Czabaj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi A Sp. z o. o. w D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2010 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach na rzecz strony skarżącej kwotę 18.001 (słownie: osiemnaście tysięcy jeden) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej z w Katowicach (dalej: organ odwoławczy) decyzją z dnia [...] r. nr [...], na podstawie art. 233 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z póżń. zm., dalej: u.p.d.o.p.) utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. (dalej: organ pierwszej instancji) z dnia [...] r. nr [...], określającą "A" spółka z o.o. z siedzibą w D. (dalej: Spółka, skarżąca) wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2010 r. w kwocie [...] zł.

Przedmiotowa decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Organ pierwszej instancji decyzją z dnia [...] r. określił Spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2010 r. w kwocie [...] zł.

W uzasadnieniu decyzji organ powołał się na art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu obowiązującym w 2010 r., jako na materialnoprawną podstawę tego rozstrzygnięcia.

Spółka złożyła odwołanie od decyzji organu pierwszej instancji wnosząc o jej uchylenie i umorzenie postępowania w sprawie na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) O.p., zarzucając organowi naruszenie przepisów prawa materialnego: