Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 lutego 2019 r., sygn. IV SA/Wa 2703/18

Nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Borkowska, Sędziowie asesor WSA Paweł Dańczak (spr.), sędzia WSA Katarzyna Golat, Protokolant st. sekr. sąd. Marcin Woźniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lutego 2019 r. sprawy ze skargi Miasta [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] grudnia 2017 r. nr [...]; 2. zasądza od Wojewody [...] solidarnie na rzecz skarżącego Miasta [...] kwotę 62995.10 (sześćdziesiąt dwa tysiące dziewięćset dziewięćdziesiąt pięć) złotych 10 (dziesięć) groszy tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia [...] lipca 2018 r., nr [...], Wojewoda [...], po rozpatrzeniu odwołania Miasta [...], utrzymał w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] grudnia 2017 r., nr [...], orzekającą o ustaleniu odszkodowania w wysokości 6.251.510,00 zł na rzecz Banku [...] S.A. z siedzibą w [...] z tytułu wygaśnięcia użytkowania wieczystego za nieruchomość zajętą pod część drogi, oznaczoną w ewidencji gruntów jako działka ew. nr [...] z obrębu [...] o pow. 0,4574 ha, położoną w [...] przy ul. [...] i zobowiązującą do zapłaty ww. odszkodowania Miasto [...] w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja Wojewody stanie się ostateczna.

Stan sprawy przedstawia się następująco.

Zakłady [...] w upadłości w dniu 17 września 1997 r. wystąpiły z wnioskiem o ustalenie odszkodowania za nieruchomość położoną w [...] w Dzielnicy [...] w rejonie ulic [...], [...] i [...], oznaczoną w ewidencji jako działki ewidencyjne: nr [...] o pow. 4684 m2 i nr [...] o pow. 70 m2 (obecnie działka ewidencyjna nr [...] z obrębu [...] o pow. 4754 m2), wydzielone pod ulice decyzją zatwierdzająca podział Prezydenta [...] z dnia [...] grudnia 1995 r., znak: [...]. Decyzją nr [...] z dnia [...] sierpnia 1997 r. Kierownik Urzędu Rejonowego w [...] odmówił przyznania odszkodowania za sporną nieruchomość. Wojewoda [...] decyzją Nr [...] z dnia [...] grudnia 1997 r., po rozpatrzeniu odwołania syndyka masy upadłościowej Zakładów [...] uchylił decyzję organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Następnie w dniu 23 lipca 2001 r. [...] S.A., jako następca prawny Zakładów [...], wstąpił w trybie art. 30 k.p.a. w prawa dotychczasowej strony postępowania. Starosta Powiatu [...] decyzją nr [...] z dnia [...] sierpnia 2002 r. umorzył postępowanie w sprawie przyznania odszkodowania za sporną nieruchomość. Wojewoda [...] decyzją Nr [...] z dnia [...] czerwca 2003 r., po rozpatrzeniu odwołania [...] S.A., uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji w celu merytorycznego rozstrzygnięcia wniosku strony. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, Prezydent [...] decyzją nr [...] z dnia [...] marca 2005 r. odmówił przyznania odszkodowania za przedmiotową nieruchomość, stwierdzając w uzasadnieniu, iż została ona wydzielona pod ulicę, która jest drogą wewnętrzną. Po rozpatrzeniu odwołania [...] S.A., Wojewoda [...] decyzją Nr [...] z dnia [...] lipca 2005 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Następnie wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2006 r., sygn. akt I SA/Wa 1685/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną decyzję Wojewody [...] Nr [...] z dnia [...] lipca 2005 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta [...] Nr [...] z dnia [...] marca 2005 r., stwierdzając iż organy obu instancji w przedmiotowej sprawie błędnie powołały się na literalną treść art. 98 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami (dalej: u.g.n.), podczas gdy podstawę do ustalenia odszkodowania stanowił art. 129 ust. 5 u.g.n. stwierdzający, że starosta, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, wydaje odrębną decyzję o odszkodowaniu w przypadkach, o których mowa w art. 98 ust. 3, art. 106 ust. 1, art. 124-126 u.g.n., a także w przypadku gdy nastąpiło pozbawienie praw do nieruchomości bez ustalenia odszkodowania, a obowiązujące przepisy przewidują jego ustalenie. Ten ostatni z wymienionych przypadków miał, zdaniem Sądu, zastosowanie w sprawie, ponieważ doszło do publicznoprawnego pozbawienia praw do nieruchomości bez ustalenia odszkodowania. Po ponownym rozpoznaniu sprawy Prezydent [...] decyzją nr [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r. odmówił przyznania odszkodowania na rzecz [...] S.A. za wyżej opisaną nieruchomość, stwierdzając w uzasadnieniu, iż do Samorządowego Kolegium Odwoławczego został złożony wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji podziałowej Prezydenta [...] nr [...] z dnia [...] grudnia 1995 r. w części dotyczącej orzeczenia, iż działki ewidencyjne: nr [...] o pow. 4684 m2 i nr [...] o pow. 70 m2 (obecnie działka ewidencyjna nr [...] z obrębu 6[...] o pow. 4754 m2) zostały wydzielone pod ulicę. Wojewoda [...] po rozpatrzeniu odwołania [...] S.A. decyzją nr [...] z dnia [...] listopada 2009 r. uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji, stwierdzając w uzasadnieniu, że Prezydent [...] orzekając w sprawie, nie uwzględnił oceny prawnej, jak i wskazań co do dalszego postępowania, zawartych w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2006 r., sygn. akt I SA/Wa 1685/05.