Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Opolu z dnia 5 kwietnia 2004 r., sygn. II SA/Wr 125/01

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Roman Ciąglewicz spr. sędzia WSA Daria Sachanbińska Sędziowie asesor WSA Elżbieta Naumowicz Protokolant sekr. sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 kwietnia 2004 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...], nr [...] w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości i odszkodowania 1) stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Starosty [...] z dnia [...], nr [...], w części zobowiązującej Zarząd Miasta [...] do wypłaty ustalonego odszkodowania, 2) zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżących kwotę 500 (pięćset) zł. tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania sądowego, 3) w pozostałej części skargę oddala, 4) określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w części, w której w pkt 1 niniejszego wyroku stwierdzono jej nieważność.

 

UZASADNIENIE

Uzasadnienie.

Decyzją z dnia [...], nr [...], Starosta [...] wywłaszczył na rzecz Skarbu Państwa nieruchomość stanowiącą własność J. K., położoną w Z., oznaczoną jako działki nr a, b, c i d, o łącznym obszarze 0,6017 ha, objętą księgą wieczystą Kw nr A, prowadzoną w Sądzie Rejonowym w O. Starosta ustalił odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość w kwocie w kwocie 31048 zł i przyznał to odszkodowanie dotychczasowemu właścicielowi nieruchomości. Do wypłaty odszkodowania zobowiązał Zarząd Miasta [...]. Organ powołał się na przepisy art. 112 ust.2 - 4, art. 118 ust.1 - 2, art. 119 ust.1, art. 121 ust.1, art. 129 ust.1, art. 130, art. 132 ust.1 - 3 i art. 133 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115. poz.741 ze zm.). Wskazał, że sporna nieruchomość przeznaczona została na pas drogowy Obwodnicy Północnej miasta [...], zgodnie z decyzją Prezydenta Miasta [...], z dnia 21 października 1996 r., nr [...], o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu inwestycji. Z wnioskiem o przeprowadzenie postępowania wywłaszczeniowego wystąpiło A Spółka z o.o., jako inwestor zastępczy Zarządu Miasta [...]. Pismem z dnia 18 października 1999 r., A poinformowało Starostę, że nabycie nieruchomości jest niemożliwe, gdyż właściciel nie wyraził zgody na sprzedaż nieruchomości za proponowaną cenę. Także w trakcie rokowań właściciel nie zgodził się na sprzedaż nieruchomości, mimo wyznaczenia dwumiesięcznego terminu do zawarcia umowy. Podczas postępowania wywłaszczeniowego przeprowadzono rozprawę administracyjną, w trakcie której właściciele przedłożyli operat szacunkowy wykonany przez rzeczoznawcę majątkowego A. C. Organ ustalił odszkodowanie w oparciu o wycenę zawartą w operacie szacunkowym wykonanym przez rzeczoznawcę majątkowego H. W. Ustalone odszkodowanie stanowi przewidywaną cenę rynkową nieruchomości wywłaszczanej, możliwą do uzyskania w ramach transakcji wolnorynkowej. Za podstawę określenia wartości przyjęto ceny transakcyjne podobnych nieruchomości użytkowanych rolniczo, już nabytych na rzecz Skarbu Państwa, z przeznaczeniem pod budowę obwodnicy. Starosta wywodził, iż zgodnie z art. 134 ustawy o gospodarce nieruchomościami, podstawę ustalenia wysokości odszkodowania stanowi wartość rynkowa nieruchomości, którą określa się dla aktualnego sposobu użytkowania, albo alternatywnego sposobu użytkowania, jeżeli jej przeznaczenie w planie miejscowym powoduje zwiększenie jej wartości. Sporne grunty, o niskiej wartości bonitacyjnej, są obecnie wykorzystywane na cele produkcji rolnej. Ich wartość, według aktualnego sposobu użytkowania, kształtuje się znacznie poniżej przyszłego sposobu użytkowania. Przyszły sposób użytkowania to zajęcie gruntów pod budowę drogi i tylko ta okoliczność skutkuje znaczne zwiększenie wartości gruntów, ale tylko do poziomu cen rynkowych gruntów zajmowanych pod drogi publiczne. Starosta nie wziął pod uwagę operatu rzeczoznawcy A. C. uznając, że twierdzenie o położeniu działek w pobliżu terenów zabudowanych zabudową mieszkaniową i potencjalnym przeznaczeniu działek pod rozszerzenie istniejącej zabudowy budownictwa mieszkaniowego rozmija się z ustaleniami planu zagospodarowania.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00