Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 19 lutego 2019 r., sygn. I SA/Gl 1201/18

Podatek dochodowy od osób prawnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agata Ćwik-Bury, Sędziowie WSA Bożena Pindel, Bożena Suleja-Klimczyk (spr.), Protokolant Katarzyna Czabaj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lutego 2019 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w K. na interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżoną interpretację, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Interpretacją indywidualną nr [...] z [...] Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej w skrócie: "Dyrektor", "organ interpretacyjny"), działając na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.; dalej w skrócie "O.p."), stwierdził, że stanowisko A Sp. z o.o. w K. (dalej w skrócie: "wnioskodawca", "Spółka", "skarżąca") przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia co będzie przychodem wnioskodawcy z tytułu sprzedaży nieruchomości obciążonej hipoteką - jest nieprawidłowe.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka posiadająca siedzibę działalności gospodarczej w Polsce, planuje sprzedaż zasobu mieszkaniowego (dalej jako: "nieruchomość") i rozważa skutki podatkowe tej transakcji w podatku dochodowym od osób prawnych.

Nieruchomość ta została nabyta przez wnioskodawcę w wyniku uregulowania części jej wierzytelności (dalej jako: "wierzytelność") przez dłużnika - spółkę z o.o. (dalej jako: "dłużnik"). Na potrzeby niniejszego wniosku, wartość wierzytelności określono jako: W zł. Źródłem wierzytelności o wartości W zł uregulowanej przez dłużnika w drodze przeniesienia prawa do nieruchomości na Spółkę był weksel. Dłużnik Spółki uregulował w części swoje zobowiązanie względem Spółki poprzez wykonanie świadczenia niepieniężnego w postaci przeniesienia prawa własności nieruchomości na Spółkę (datio in solutum, czyli wykonanie świadczenia niepieniężnego w celu uregulowania zobowiązania, o którym mowa w art. 14a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz. U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm.; dalej w skrócie: "u.p.d.o.p." lub "ustawa podatkowa"). W wyniku realizacji tej operacji, Spółka weszła w posiadanie nieruchomości, tym samym łączna wartość wierzytelności Spółki względem dłużnika zmniejszyła się o wartość nieruchomości, której własność przeniesiono.