Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 stycznia 2019 r., sygn. III SA/Wa 4069/17

Egzekucyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Sędziowie sędzia WSA Waldemar Śledzik, sędzia WSA Jarosław Trelka (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 23 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi K. K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] października 2017 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego W. ("Naczelnik", "Organ egzekucyjny", "Organ I instancji") wszczął wobec majątku K.K. ("Skarżący", "Zobowiązany", "Strona") postępowanie egzekucyjne na podstawie wystawionego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. ("Wierzyciel") tytułu wykonawczego z dnia 25 października 2016 r., nr [...], obejmującego należność z tytułu podatku od towarów i usług za grudzień 2010 r. w kwocie należności głównej 12 092 zł plus odsetki za zwłokę 7 478, 20 zł. Należność wynikała z decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w G. wydanej dnia [...] września 2016 r.

Zawiadomieniami z dnia 2 listopada 2016 r. Naczelnik dokonał zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego i wkładu oszczędnościowego w Banku [...] S.A. i [...] S.A. W odpowiedzi na zajęcia banki powołały się na brak środków.

Zawiadomieniem z 2 listopada 2016 r. Naczelnik dokonał zajęcia wynagrodzenia za pracę należnego Zobowiązanemu w H. S.A. Pracodawca, pismem z dnia 8 listopada 2016 r., zawiadomił Organ egzekucyjny, iż K.K. zakończył u niego pracę 30 kwietnia 2015 r. Spółka ta poinformowała, iż aktualnie znajduje się w upadłości likwidacyjnej i posiada zobowiązania wobec K.K. z tytułu niewypłaconego wynagrodzenia. Syndyk przekaże zajętą przez niego część wynagrodzenia Zobowiązanego.

Pismem z dnia 22 listopada 2016 r. Skarżący wniósł, na podstawie art. 33 § 1 pkt 1, 2, 3, 6, 8 i 10 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2017 r., poz. 1201, ze zm., dalej zwanej też "upea" lub "ustawą"), zarzuty w sprawie prowadzonego postępowania egzekucyjnego. W jego wyniku Naczelnik wystąpił do Wierzyciela o zajęcie stanowiska w sprawie. Wierzyciel, postanowieniem z dnia [...] maja 2017 r., uznał zarzut zgłoszony przez Zobowiązanego na podstawie art. 33 § 1 pkt 1 upea, w części dotyczącej nieistnienia obowiązku w zakresie naliczonych za okres od 11 stycznia 2016 r. do 14 stycznia 2016 r. odsetek od należności głównej, za uzasadniony, w pozostałej części, tj. na podstawie art. 33 § 1 pkt 1 (wykonanie, wygaśniecie, przedawnienie), pkt 2, pkt 3, pkt 6 i pkt 10 upea, za nieuzasadnione.