Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 15 stycznia 2019 r., sygn. I SA/Gl 843/18

Podatek od nieruchomości

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędziowie WSA Paweł Kornacki, Bożena Suleja-Klimczyk (spr.), Protokolant Katarzyna Czabaj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2015 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach (dalej Kolegium lub SKO), działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800 - dalej O.p.), po rozpatrzeniu odwołania A sp. z o.o. z siedzibą w N. (dalej Spółka lub podatnik) od decyzji Burmistrza M. z dnia [...] r. nr [...] w sprawie określenia zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok 2015 - utrzymało zaskarżoną decyzją w mocy.

Na wstępie uzasadnienia rozstrzygnięcia Kolegium wskazało, iż w przedmiotowej sprawie decyzje pierwszoinstancyjne były kilkukrotnie uchylane przez organ odwoławczy na podstawie art. 233 § 2 O.p. Ostatnią decyzją z dnia [...] r. organ I instancji określił wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok 2015 w wysokości [...] zł oraz stwierdził nadpłatę w podatku od nieruchomości za rok 2015 w wysokości [...] zł i odmówił stwierdzenia nadpłaty w pozostałym zakresie.

W odwołaniu podatnik reprezentowany przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego wniósł o uchylenie decyzji i orzeczenie co do istoty sprawy, ewentualnie o przekazanie sprawy organowi I instancji do ponownego rozpoznania. Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie prawa materialnego i przepisów postępowania, co skutkowało błędną kwalifikacją hali namiotowej jako budynku.

W uzasadnieniu autor odwołania wskazał, że hala namiotowa nie jest trwale powiązana z gruntem, ponieważ nie posiada fundamentów, które zostały wkopane w grunt, a jej przeniesienie nie wiąże się z wykonaniem robót ziemnych. Podniósł także, iż biegły nie wykazał, że dach wykonany z tkaniny powlekanej FR 650-2 jest trwale wkomponowany w obiekt, poprzestając na przeświadczeniu, że o tym fakcie decyduje opieranie się siłom przyrody w okresie czasowego zastosowania pokrycia dachowego. Pełnomocnik powołał się na wyroki sądów administracyjnych na okoliczność, że hala namiotowa stanowi tymczasowy obiekt budowlany, który nie został trwale połączony z gruntem, ani nie został wymieniony expressis verbis w art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, co wyklucza opodatkowanie. W dalszej części stwierdził, że skoro producent materiału, z którego wykonano pokrycie dachowe, wskazał na jego czasowe zastosowanie (5-7 lat), to nie można tego odnosić tylko do okresu gwarancji. Producent przewidział tkaniny do konstrukcji trwałych i tymczasowych, zastosowana w przedmiotowym obiekcie tkanina ze względu na jej krótkotrwały okres użytkowania może być tylko tymczasowa. Następnie Spółka podważyła wykładnię organu co do trwałego związania obiektu z gruntem, poprzez wskazanie na możliwość demontażu bez istotnego naruszenia substancji obiektu lub jego elementów pomocniczych. Podważyła także ustalenia o tym, że demontaż obiektu wymagałby zniszczenia posadzki oraz że zbrojona płyta betonowa jest fundamentem usytuowanym poniżej terenu, ponieważ ma grubość 30 cm i jest pokryta wylewką. Ponadto zarzuciła nieuwzględnienie w opisie producenta, że hale namiotowe - nawet "wieloletnie" - są konstrukcjami nietrwałymi.