Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 grudnia 2018 r., sygn. VIII SA/Wa 730/18

Podatek od towarów i usług

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Justyna Mazur (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Fularski, Sędzia WSA Artur Kot, Protokolant starszy referent Małgorzata Domagalska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2018 r. w Radomiu sprawy ze skargi S. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2014 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w W. (dalej: "Dyrektor IAS", "DIAS" lub "organ odwoławczy"), decyzją z [...] sierpnia 2018 r., po rozpatrzeniu odwołania S. S. (dalej: "skarżący", "strona" lub "podatnik"), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w R. (dalej: "Naczelnik US", "NUS" lub "organ I instancji") z [...] grudnia 2017 r. Przedmiotem tych decyzji było określenie skarżącemu kwot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, w tym do zwrotu na rachunek bankowy w kwocie "0" zł, do przeniesienia na następny miesiąc we wskazanych w decyzji kwotach za poszczególne miesiące 2014r. (II, III, VII i VIII) oraz zobowiązania w podatku od towarów i usług za IV, V i IX 2014r.

Jako podstawę prawną swojego rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał m.in. przepisy art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a) oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) i art. 99 ust. 12 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej: "ustawa o VAT" lub "uptu"), a także art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.; dalej: "Op").

Decyzje zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Naczelnik US ustalił, że skarżący w okresie od dnia [...] maja 1997 r. do dnia

[...] grudnia 2016 r. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą Zakład Usługowo Handlowy "[...]" S. S.. W 2014 r. przedmiotem działalności była realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków. W wyniku przeprowadzonych kontroli podatkowej i postępowania podatkowego organ I instancji stwierdził, że skarżący zawyżył podatek naliczony poprzez ujęcie w deklaracjach VAT-7 faktur VAT nieodzwierciedlających rzeczywistych zdarzeń gospodarczych w nich przedstawionych, wystawionych przez następujące podmioty: Z. R.-B. B. K., R-P. Z. R., PHU S.-B. Z. D. i Z. O. "[...]" R. P. (obecnie [...]).