Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 4 grudnia 2018 r., sygn. III SA/Gl 751/18

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Jużków, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik, Sędzia WSA Małgorzata Herman (spr.), Protokolant Starszy referent Małgorzata Wasik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi Miasta Z. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną; 2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 440 zł (słownie: czterysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi w niniejszej sprawie jest interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego, wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na podstawie art. 13 § 2a i art. 14 b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 dalej powoływana jako O.p.) w dniu [...] r., nr [...], w następstwie złożenia wniosku przez Miasto Z. o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie oceny sposobu dokonywania korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy o VAT.

Zaskarżona interpretacja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu [...] r. do organu wpłynął wniosek Miasta Z. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, a to art. 91 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011, Nr 177, poz. 1054, ze zm., dalej: ustawa o VAT).

Miasto Z. (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) we wniosku wskazało, że jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W latach 2003-2008 poniosło wydatki związane z modernizacją budynku Ratusza Miasta. Budynek ten stanowi środek trwały w rozumieniu ustawy CIT podlegający amortyzacji. Zarówno wartość początkowa budynku, jak i wartość netto dokonywanych modernizacji przekracza kwotę 15 tys. zł. Gmina wykorzystuje budynek Urzędu do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, zwolnionej z tego podatku oraz niepodlegającej VAT, przy czym nie ma możliwości wyodrębnienia, jaka część wydatków modernizacyjnych dotyczyła działalności opodatkowanej, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu VAT. W związku z powyższym Gmina zastosuje proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy VAT.