Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 12 grudnia 2018 r., sygn. I SA/Bk 637/18

Podatkowe postępowanie; Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, Sędziowie sędzia WSA Andrzej Melezini,, sędzia WSA Jacek Pruszyński (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi D. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od września 2015 r. do maja 2016r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] września 2017 r. nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. zakwestionował zadeklarowane rozliczenie podatku od towarów i usług D. M., prowadzącego działalność gospodarcza pod nazwą A. (dalej powoływany jako Skarżący) za miesiące od września 2015 r. do maja 2016 r. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że Skarżący świadomie uczestniczył w procederze, w ramach którego kolejne podmioty wystawiały puste faktury VAT, dlatego też nie przysługiwał mu zadeklarowany zwrot podatku VAT w kwocie przekraczającej 3 000 000 zł.

Nie godząc się z ustaleniami zawartymi w ww. decyzji Skarżący złożył odwołanie, w którym zarzucił błędne ustalenie stanu faktycznego w sprawie oraz nieprawidłowe uzasadnienie decyzji. Zaprzeczył jakoby był uczestnikiem oszustwa podatkowego, zarzucił błędną ocenę zgromadzonych w sprawie dowodów, w szczególności złożonych przez niego wyjaśnień.

Po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia [...] stycznia 2018 r., nr [...] Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w B. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że zgromadzony materiał dowodowy wykazał, że Skarżący uczestniczył w procederze, w ramach którego kolejne podmioty wystawiały "puste" faktury. Działania te stworzyć miały pozory faktycznego obrotu towarem. Analiza kolejnych "transakcji" ujawniła, że każdorazowo towar był jedynie przez kolejne podmioty "przepuszczany", nie znajdując przy tym finalnego, detalicznego odbiorcy. Towar "krążył" pomiędzy podmiotami zarejestrowanymi w Polsce oraz w krajach Unii Europejskiej. Działania te służyły wykorzystaniu mechanizmu podatku od wartości dodanej i wyłudzeniu podatku, który nie został zapłacony na wcześniejszym etapie. Skarżący deklarował odliczenie podatku naliczonego z faktur wystawionych przez polskie podmioty, a następnie "realizował" wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Wobec braku krajowej sprzedaży każdorazowo deklarował nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Występując przy tym o zwrot podatku na rachunek bankowy. Skarżący był beneficjentem wykreowanego procederu. Na przestrzeni dziewięciu miesięcy wystąpił o zwrot na rachunek bankowy łącznej kwoty 3.455.231 zł.