Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 13 listopada 2018 r., sygn. I SA/Wr 714/18

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Barbara Ciołek (sprawozdawca), Sędziowie: Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska, Sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska, Protokolant: Specjalista Paulina Wódka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 listopada 2018 r. sprawy ze skargi Ł.K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2013 r.: oddala skargę w całości

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi Ł.K. (dalej: strona, skarżący) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W (dalej: DIAS, organ II instancji, organ odwoławczy) z dnia [...] nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w L (dalej: NUS, organ I instancji) z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2013 r.

Z akt sprawy wynika, że strona w badanym okresie rozliczeniowym prowadziła działalność gospodarczą pod nazwą A w zakresie transportu osobowego okazjonalnego, auto handlu, handlu odzieżą. Strona nie zatrudniała pracowników. W wyniku przeprowadzonej kontroli podatkowej i postępowania podatkowego organ I instancji stwierdził nieprawidłowości w rozliczeniu podatnika po stronie podatku należnego i podatku naliczonego.

Nieprawidłowości w zakresie podatku należnego dotyczyły: 1) niezaewidencjonowania w październiku 2013 r. w rejestrze sprzedaży VAT wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT) (części samochodowych), nieprawidłowość spowodowała zaniżenie WNT o kwotę 421,89 zł oraz podatku należnego o kwotę 97,04 zł. Podatnik skorygował ww. nieprawidłowość; 2) zaniżenia podstawy opodatkowania z tytułu sprzedaży samochodów używanych w procedurze VAT marża, gdyż przy ustalaniu kwoty marży będącej podstawą opodatkowania podatkiem VAT, podatnik powiększył koszty nabycia samochodu o poniesione koszty dotyczące akcyzy, badań technicznych, części do aut, opłaty towaru. Zdaniem NUS podatnik powinien wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku VAT. Nieprawidłowość spowodowała zaniżenie podatku VAT w poszczególnych miesiącach 2013 r. Podatnik skorygował nieprawidłowości w tym zakresie; 3) sprzedaży samochodów używanych. W celu weryfikacji dowodów zakupu i wyjaśnień strony NUS wystąpił do zagranicznych organów podatkowych o informacje o dostawcach poszczególnych samochodów. W wyniku pozyskanych informacji organ I instancji stwierdził, że 14 (z 15) umów nabycia samochodów jest nierzetelnych i nie dokumentuje rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. W umowach jako zbywcy występują podmioty nieznane niemieckiej administracji podatkowej lub wskazane w umowach osoby nie dokonały sprzedaży na rzecz strony, ale innych osób/podmiotów. Wskazał NUS, że dla celów opodatkowania sprzedaży według metody VAT marża konieczne jest zidentyfikowanie sprzedawcy w celu ustalenia, czy należy on do którejś z wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: uVAT) kategorii osób. Na podstawie zgromadzonego materiału (w decyzji na str. 13-15 przedstawiono w tabeli zestawienie umów i pozyskanych informacji o stronach transakcji) NUS stwierdził, że skoro dowodem poniesienia wydatku jest umowa, która okazała się nierzetelna, a podatnik nie przedłożył dowodów potwierdzających faktyczny przebieg zdarzeń gospodarczych nabywanych samochodów, to podatnik odnośnie tych transakcji nie ma prawa do zastosowania opodatkowania sprzedaży samochodów szczególną procedurą VAT marża, a sprzedaż podlega opodatkowaniu stawką 23% zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 19 ust. 1, ust.11, art. 29 ust. 1 i art. 41 ust. 1 uVAT. Organ I instancji zastosował procedurę VAT marża tylko w stosunku do sprzedaży jednego samochodu ([...] nr [...]), co do którego potwierdzono jego istnienie w Federalnym Urzędzie ds. Ruchu Drogowego. NUS wyliczył prawidłową wartość marży. W trakcie postępowania NUS wystąpił także do Dyrektora Izby Celnej we W o dokumenty na podstawie których strona składała deklaracje w podatku akcyzowym. NUS nie stwierdził różnić w dokumentach, jakimi posługiwała się strona w organach skarbowych i celnych. Ostatecznie NUS stwierdził, że strona zaniżyła wartość sprzedaży netto o kwotę 364.914,40 zł i podatek należny o kwotę 83.930,31 zł.