Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 listopada 2018 r., sygn. II SA/Wa 1903/17

Policja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Przemysław Szustakiewicz (spr.), Sędziowie WSA Sławomir Fularski, Stanisław Marek Pietras, Protokolant specjalista Elwira Sipak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2018 r. sprawy ze skargi R. M. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia z dotychczas zajmowanego stanowiska i przeniesienia do dyspozycji - oddala skargę -

Uzasadnienie

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] września 2017 r., nr [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257), utrzymał w mocy rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji, nr [...] z dnia [...] lipca 2017 r., orzekający o zwolnieniu R.M. z dniem [...] lipca 2017 r. z zajmowanego stanowiska i z dniem [...] lipca 2017 r. przeniesieniu z urzędu do dyspozycji Komendanta Głównego Policji oraz nadaniu decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że Komendant Główny Policji rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] lipca 2017 r., na podstawie art. 32 ust. 1 i art. 37a pkt 1 i art. 121 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2016 r. poz. 1782 z późn. zm.) z dniem [...] lipca 2017 r. zwolnił R.M. - eksperta Wydziału [...] Komendy Głównej Policji - z zajmowanego stanowiska i z dniem [...] lipca 2017 r. przeniósł z urzędu do swojej dyspozycji. Wskazanej decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Z powyższym rozkazem personalnym policjantka zapoznała się w dniu [...] lipca 2017 r., natomiast w dniu [...] lipca 2017 r. - zachowując wyznaczony prawem termin - złożyła od niego odwołanie w Kancelarii Gabinetu Komendanta Głównego Policji, w treści którego wniosła o uchylenie w całości wskazanego rozstrzygnięcia Komendanta Głównego Policji, na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 Kpa i umorzenie postępowania. Ponadto funkcjonariuszka zarzuciła wskazanej decyzji naruszenie art. 107 § 1, art. 7 i art. 11 Kpa. W uzasadnieniu odwołania stwierdziła, iż dyrektor Biura [...] Komendy Głównej Policji nie uzasadnił faktycznej potrzeby dokonania zmiany etatowej, polegającej na wyłączeniu z Wydziału [...] zajmowanego przez nią stanowiska eksperta oraz włączeniu go do Wydziału [...]. Odwołująca się stwierdziła, że posiada odpowiednie wykształcenie i kwalifikacje do pełnienia dalszej służby w Biurze [...] Komendy Głównej Policji. Wskazała, iż prawo przełożonego do kształtowania polityki kadrowej nie może oznaczać dowolności, a decyzje personalne powinny być uzasadnione potrzebami służby, jak też uwzględniać interes policjanta. Strona zarzuciła również brak podstaw do nadania skarżonej decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności. Ponadto policjantka stwierdziła, iż: "rzeczywistą przyczyną przeniesienia mnie do dyspozycji Komendanta Głównego Policji jest fakt rozpoczęcia przeze mnie służby [...] sierpnia 1990 roku".