Postanowienie WSA w Szczecinie z dnia 27 listopada 2018 r., sygn. II SA/Sz 820/18

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz,, Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj, , Protokolant starszy sekretarz sądowy Aneta Ciesielska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 listopada 2018 r. sprawy ze skargi J. W. na uchwałę Rady Miasta Świnoujścia z dnia 29 kwietnia 2004 r. Nr XXII/180/2004 w przedmiocie "Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Świnoujścia - Jednostka obszarowa III" p o s t a n a w i a odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Rada Miasta Świnoujście działając na podstawie art. 26 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym, podjęła w dniu 29 kwietnia 2004 r. uchwałę nr XXII/180/2004 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Świnoujście - Jednostka obszarowa III.

J. W. w dniu 17 maja 2018 r. wniósł do Rady Miasta Świnoujście wezwanie do usunięcia naruszenia prawa i uchylenia opisanej wyżej uchwały z dnia

29 kwietnia 2004 r.

Skarżący wskazał, że w niniejszej sprawie, w dacie wyłożenia projektu zmiany planu miejscowego do publicznego wglądu oraz podjęcia przedmiotowej uchwały, stanowiącej finalny rezultat procesu planistycznego nie zakończono procesu badania spójności planu miejscowego ze studium. Dowodem tego jest oświadczenie wiceprezydenta Miasta Ś. z dnia [...] r. o spójności planu miejscowego ze Studium. Ponieważ przepisy ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym nie przewidywały jaką formę badanie spójności ustaleń studium i planu powinno przybrać, należy uznać, iż materialnym wyrazem przeprowadzenia tego badania jest pisemne oświadczenie osoby uprawnionej potwierdzające fakt zbadania i stwierdzenia spójności obu dokumentów. Procedurze uchwalania planu, określonej w art. 18 ustawy, ustawodawca nadał wysoką rangę, bowiem jej naruszenie powoduje zgodnie z art. 27 ustawy nieważność uchwały. Tymczasem w ww. sprawie kolejność nie została zachowana, bowiem badanie spójności rozwiązań projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obrębu nr [...] dokonano w końcowym etapie jego uchwalania tj. już po podjęciu uchwały. Przyjęte zapisy planu miejscowego nie są spójne z ustaleniami Studium, w którym teren działki nr [...] obręb nr [...] przeznaczony został pod mieszkalnictwo, z kolei w obowiązującym planie miejscowym oznaczony został symbolem [...] - teren niebudowlany ogrodów działkowych. W części tekstowej art. 9.2. osiedle W. wskazane zostało jako jeden z kierunków rozwoju mieszkalnictwa z wykorzystaniem wskazanych terenów do roku 2020. Ponadto art. 9.2. jako rezerwy terenowe, które służyć będą realizacji zadania własnego gminy, jakim jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej, wyznacza obszary aktualnie zalesione w rejonie ul. [...], w rejonie [...] na lewobrzeżu. Jednakże tereny zalesione wskazano jako ostateczną rezerwę po wyczerpaniu się innych możliwości.