Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 22 listopada 2018 r., sygn. II SA/Rz 1018/18

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Elżbieta Mazur - Selwa /spr./ Sędziowie WSA Krystyna Józefczyk WSA Magdalena Józefczyk Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2018 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. Sp. k. w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy -skargę oddala-

Uzasadnienie

Przedmiotem kontroli jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego ( dalej: "Kolegium", "organ odwoławczy" lub "organ II instancji") z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Prezydenta Miasta ( dalej: "organ I instancji") nr [....] z dnia [...].04.2018r. znak [....] ustalająca na wniosek R.S. Firma Handlowo-Usługowa "A." warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji, polegającej na budowie myjni samochodowej samoobsługowej, bezdotykowej ( 6 stanowisk ), stanowiska z odkurzaczem, kontenera technicznego, infrastruktury technicznej oraz zjazdu publicznego z drogi wewnętrznej dz.nr ewid. 5004/7 na dz. nr ewid. 5004/4 obręb [....] przy ul. W. w [...].

Wydanie decyzji poprzedzało postępowanie administracyjne o następującym przebiegu: jak wynika z akt poprzednio wydane w sprawie decyzje (I i II instancji) także ustalające warunki zabudowy były przedmiotem kontroli sądowoadministracyjnej. Wyrokiem z dnia 20 kwietnia 2017 r. sygn. akt II SA/Rz 1565/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uchylił decyzję Kolegium z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] lipca 2016 r. znak [...].

W uzasadnieniu do wyroku Sąd stwierdził, że organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej nie mają kompetencji do wydawania postanowienia w przedmiocie uzgodnienia wymagań higieniczno - sanitarnych dla inwestycji, dla której ustalane są warunki zabudowy, jak uczyniono to w niniejszej sprawie. Nierozstrzygnięta pozostała natomiast kwestia ścieków wytwarzanych w planowanej do realizacji myjni i sposobu ich usuwania i związana z tym kwestia oceny czy projektowane przedsięwzięcie nie jest przedsięwzięciem mogącym potencjalnie oddziaływać na środowisko, tj. czy nie należy do przedsięwzięć wymienionych w § 3 pkt 78 Rozporządzenia Rady Ministrów dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. z 2016 r., poz. 71). Kolejnym stwierdzonym przez Sąd uchybieniem było nie wyjaśnienie w sposób pewny frontu działki inwestycyjnej, celem prawidłowego wyznaczenia granic obszaru analizowanego. Sąd zwrócił przy tym uwagę na to, że inwestor dokonał wyboru dojazdu do drogi publicznej poprzez działkę gminną połączoną z drga publiczną - ul. S., w związku z powyższym tą część działki należało, zgodnie z obowiązującym w tym zakresie orzecznictwem przyjąć za front działki. Z mapy z kolei wynikało, że front tej działki - 5004/7 wynosił nie więcej niż 20 m, w związku z powyższym nieuzasadnionym uznał przyjęcie szerokości elewacji frontowej do 32 m. Sąd zwrócił również uwagę na nieścisłości dotyczące ustalenia linii zabudowy, wskazując, że w sytuacji gdy lokalizacja planowanego obiektu przewidywana jest na terenie inwestycyjnym, który graniczy z dwóch stron z pasem dróg publicznych, nie tyko możliwe ale i konieczne jest ustalenie linii zabudowy dla obydwu stron.