Wyrok WSA w Krakowie z dnia 15 listopada 2018 r., sygn. II SA/Kr 233/18

Administracyjne postępowanie; Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Darmoń Sędziowie : Sędzia WSA Jacek Bursa (spr.) Sędzia WSA Iwona Niżnik-Dobosz Protokolant: Maksymilian Krzanowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 listopada 2018 r. sprawy ze skargi kasacyjnej skarżących A. R., A. M., I. M. oraz uczestnika W. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 22 maja 2018 r. sygn. akt II SA/Kr 233/18 w sprawie ze skargi A. R., A. M. i I. M. na decyzję nr [...] [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 25 lipca 2016 r. znak: [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki I. uchyla zaskarżony wyrok; II. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; III. zasądza od [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. solidarnie na rzecz skarżących kasacyjnie A. R., A. M., I. M. oraz W. R. kwotę 490 zł (słownie: czterysta dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

II SA/Kr 233/18

UZASADNIENIE

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w N. dla Powiatu [...] decyzją z dnia 28 września 2015 r., na podstawie m.in. art. 49b ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.) nakazał inwestorom obiektu - A. R. oraz I. M. i A. M. rozbiórkę samowolnie wykonanego ogrodzenia na działkach o nr: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] od strony miejsca publicznego tj. drogi wewnętrznej zlokalizowanej na terenie działki nr [...] w miejscowości Ś., gm. Ł. D. o łącznej długości 102,90 m, na długości 79,5 m składającego się ze słupów metalowych. Z uwagi na niezgodność przedmiotowego obiektu z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego legalizacja nie była możliwa. Inspektor Nadzoru Budowlanego w decyzji z 25 lipca 2016 r., znak [...], działając w oparciu po art. 138 § 1 k.p.a. utrzymał zaskarżone rozstrzygnięcie w mocy. W uzasadnieniu decyzji organ administracyjny streścił dotychczasowy przebieg sprawy. Zdaniem organu odwoławczego analiza przepisów ustawy Prawo budowlane, a w szczególności treść art. 30 ust. 1 pkt 3 wyżej powołanej ustawy prowadzi do konkluzji, iż budowa przez inwestorów ogrodzenia na działkach nr [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] w miejscowości Ś., od strony działki nr [...] będącej innym miejscem publicznym - drogą wewnętrzną wymagała zgłoszenia. Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gmina Ł. D., działka nr [...] oraz fragmenty graniczących z nią działek znajdują się na terenie oznaczonym KDW, tj. trasy i urządzenia komunikacyjne. Dlatego też w ocenie organu II instancji nie było możliwości legalizacji przedmiotowego ogrodzenia.