Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 22 maja 2018 r., sygn. II SA/Kr 233/18

Budowlane prawo

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Niżnik-Dobosz Sędziowie : WSA Jacek Bursa (spr.) WSA Paweł Darmoń Protokolant : Katarzyna Krawczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 maja 2018 r. sprawy ze skargi A. R., I. M. i A. M. na decyzję Nr [...] [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia 25 lipca 2016 r. znak: [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki skargę oddala.

Uzasadnienie

II SA/Kr 233/18

UZASADNIENIE

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w N. S. dla Powiatu N. decyzją z dnia 28 września 2015 r., na podstawie m.in. art. 49b ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.) nakazał inwestorom obiektu - A. R. oraz I. M. i A. M. rozbiórkę samowolnie wykonanego ogrodzenia na działkach o nr: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] od strony miejsca publicznego tj. drogi wewnętrznej zlokalizowanej na terenie działki nr [...] w miejscowości Ś., gm. Ł. D. o łącznej długości 102,90 m, na długości 79,5 m składającego się ze słupów metalowych. Z uwagi na niezgodność przedmiotowego obiektu z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego legalizacja nie była możliwa. [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. w decyzji z 25 lipca 2016 r., znak [...], działając w oparciu po art. 138 § 1 k.p.a. utrzymał zaskarżone rozstrzygnięcie w mocy. W uzasadnieniu decyzji organ administracyjny streścił dotychczasowy przebieg sprawy. Zdaniem organu odwoławczego analiza przepisów ustawy Prawo budowlane, a w szczególności treść art. 30 ust. 1 pkt 3 wyżej powołanej ustawy prowadzi do konkluzji, iż budowa przez inwestorów ogrodzenia na działkach nr [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] w miejscowości Ś., od strony działki nr [...] będącej innym miejscem publicznym - drogą wewnętrzną wymagała zgłoszenia. Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gmina Ł. D., działka nr [...] oraz fragmenty graniczących z nią działek znajdują się na terenie oznaczonym KDW, tj. trasy i urządzenia komunikacyjne. Dlatego też w ocenie organu II instancji nie było możliwości legalizacji przedmiotowego ogrodzenia.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00