Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 20 listopada 2018 r., sygn. I SA/Bd 736/18

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz (spr.) Sędziowie: sędzia WSA Mirella Łent sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant: starszy sekretarz sądowy Natalia Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2018 r. sprawy ze skargi J. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza S.K.z dnia [...] r. nr [...]

Uzasadnienie

Skarżący złożył wniosek o wznowienie postępowania podatkowego w sprawie podatku od nieruchomości za 2013r., zakończonego decyzją ostateczną Burmistrza S. K. z dnia [...]. Powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 grudnia 2017r. sygn. akt SK 48/15 stwierdził, że będąca przedmiotem opodatkowania myjnia bezdotykowa powinna zostać opodatkowana jak budynek, a nie budowla.

Decyzją z dnia [...]. Burmistrz S. K. odmówił Stronie uchylenia w całości dotychczasowej decyzji stwierdzając, że w wyniku jej uchylenia mogłaby zostać wydana wyłącznie decyzja rozstrzygająca istotę sprawy tak jak decyzja ostateczna.

W złożonym odwołaniu Strona zarzuciła naruszenie art. 1a ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2016r.

poz. 716 ze zm.), dalej: "u.p.o.l.", poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu niewłaściwego zakresu znaczeniowego pojęć "budynek"

i "budowla" w rozumieniu tych przepisów, a w efekcie aprobatę niezgodnej z prawem kwalifikacji organów podatkowych należącej do Strony myjni bezdotykowej jako budowli, a nie budynku. Skarżący powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego

z dnia 13 grudnia 2017r. sygn. akt SK 48/15 stwierdził, że myjnia bezdotykowa powinna być uznana za budynek w postaci kontenera monolitycznego wraz z przylegającą wiatą - konstrukcją stalową.