Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 10 października 2018 r., sygn. I SA/Gd 786/18

Podatek dochodowy od osób fizycznych

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janina Guść, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędzia WSA Irena Wesołowska (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Sylwia Górny, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 października 2018 r. sprawy ze skargi C. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 8 czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

C.M. zamieszkały w Niemczech, w dniu 23 kwietnia 2014 r. złożył zeznanie PIT-37 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w 2013 roku. Dane wykazane w zeznaniu podatkowym za 2013 rok znajdowały potwierdzenie w informacji PIT-11 o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy wystawionej przez płatnika "A" sp. z o. o. z siedzibą w G. (dalej w skrócie zwana Spółką).

Dnia 15 marca 2017 r. wpłynęła korekta zeznania za 2013 rok, w której podatnik wskazał jedynie kwotę zaliczek pobranych przez płatnika w wysokości 54.067 zł oraz kwotę różnicy pomiędzy sumą zaliczek pobranych przez płatnika a podatkiem należnym w wysokości 54.067 zł. Przedmiotową korektę C.M. złożył w związku z otrzymaną interpretacją indywidualną z dnia 14 października 2015 r., w której Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W dniu 20 lipca 2017 r. C.M. złożył kolejną korektę zeznania podatkowego za 2013 rok.

Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowieniem z dnia 10 października 2017r., wszczął w stosunku do C.M. postępowanie podatkowe w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 rok.

W toku postępowania podatkowego ustalono, że umowa o pracę zawarta między C.M. a Spółką stanowi, iż miejscem pracy pracownika jest siedziba Spółki w G. Ponadto Spółka poinformowała, że zarówno w umowie o pracę jak i aneksie do niej, brak było zapisów, iż pracownik może wykonywać pracę poza miejscem pracy wskazanym w umowie. Organ ustalił również, że C.M. świadczył pracę w siedzibie Spółki w G. a wyjazdy służbowe, które odbywał w okresie zatrudnienia związane były z powierzonymi mu obowiązkami. W związku z powyższym, nie nastąpiła zmiana miejsca wykonywania pracy, co oznacza, że całe wynagrodzenie, które podatnik otrzymał od polskiego pracodawcy podlega opodatkowaniu w Polsce.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00