Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14 września 2018 r., sygn. II SA/Gl 431/18

Nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek, Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska,, Sędzia WSA Artur Żurawik (spr.), Protokolant starszy referent Barbara Urban, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 września 2018 r. sprawy ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej "A" w U. na decyzję Śląskiego Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ochrony przeciwpożarowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] r. nr [...] Komendant Powiatowy Państwowej Straży Pożarnej w C. nałożył na stronę skarżącą jako właściciela budynku mieszkalnego wielorodzinnego nr [...] os. [...] w U. następujące obowiązki:

1. Usunąć materiały palne składowane na korytarzach od parteru do X piętra w ww. budynku oraz usunąć pozostałe przedmioty umieszczane na tych ciągach komunikacyjnych, w sposób zmniejszający ich szerokość poniżej 1,2 m albo wysokość poniżej 2,2 m. Termin wykonania obowiązku określono jako natychmiast.

2. Uzupełnić oznakowanie miejsca usytuowania elementów sterujących urządzeniami przeciwpożarowymi w ww. budynku, poprzez oznakowanie znakami zgodnymi z Polskimi Normami, dotyczącymi znaków bezpieczeństwa. Termin wykonania obowiązku wyznaczono na 28 lutego 2018 r.

Jako podstawę prawną decyzji wskazano art. 11a ust. 1 w związku z art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1204), art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 ze zm. - dalej k.p.a.). Ponadto jako podstawę prawną obowiązku nałożonego w pkt. 1 decyzji wskazano § 4 ust. 1 pkt 11, § 15 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109. poz. 719), w związku z art. 4 ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (tekst jedn.; Dz. U. z 2017 r. poz. 736 z późn. zm.). W uzasadnieniu decyzji wskazano między innymi, że podczas kontroli stwierdzono stan niezgodny z powyższymi przepisami. Ewakuację z pomieszczeń budynku poprowadzono korytarzami do zamkniętej drzwiami i oddymianej klatki schodowej, a z niej do wyjścia głównego na kondygnacji parteru, bezpośrednio na zewnątrz budynku. W decyzji wymieniono miejsca, w których parametry drogi ewakuacyjnej nie są zachowane poprzez zastawienie jej przedmiotami znajdującymi się na klatce schodowej. Sytuacja ta stwarza ryzyko powstania pożaru, nie daje możliwości przeprowadzenia bezpiecznej ewakuacji lokatorów tych kondygnacji, ze względu na szerokości części odcinków dróg ewakuacyjnych do pokonania, które powodują dławienie strumienia ewakuujących się ludzi i wydłużenie czasu na opuszczenie korytarza. Zagrożenie dodatkowo potęguje fakt jego ewentualnego zadymienia oraz ryzyko potknięcia się o składowane przedmioty. Przedmiotowe elementy mogą powodować również utrudnienia w prowadzeniu działań ratowniczo-gaśniczych oraz zagrożenie dla ratowników.