Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 28 czerwca 2018 r., sygn. I SA/Po 33/18

Podatek od nieruchomości; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Dominik Mączyński Sędzia WSA Monika Świerczak Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Szydłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi "A" sp. z o.o. Oddział [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza [...] z dnia [...] r. o nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] na rzecz skarżącej spółki kwotę 493,- zł (czterysta dziewięćdziesiąt trzy złote 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Burmistrz O. decyzją z 21 marca 2013 r., nr [...] określił Y. sp. z o.o. [...] w P. - obecnie X. sp. z o.o. Oddział w P. (dalej: "skarżąca" lub "spółka") wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2010 r. na kwotę [...]zł. Z uzasadnienia decyzji organu pierwszej instancji wynika, że skarżąca wnioskiem z 24 grudnia 2012 r. zwróciła się o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2007-2012, w tym za 2010 r. w wysokości [...] zł. Wraz z wnioskiem złożyła korekty deklaracji na podatek od nieruchomości. W argumentacji wniosku podniosła, że przeprowadzony przez zewnętrzny podmiot audyt poprawności jej rozliczeń w zakresie podatku od nieruchomości wykazał, że spółka nieprawidłowo opodatkowała podatkiem od nieruchomości urządzenia techniczne (kontenerowe stacje redukcyjno-pomiarowe, punkty pomiarowe, punkty redukcyjno- pomiarowe, urządzenia techniczne i pomiarowe), które nie stanowią obiektu budowlanego lub obiekt budowlany stanowić będzie tylko ich część (fundamenty pod tymi urządzeniami). Według audytu wskazane urządzenia nie są też budowlami. Oceny obiektów spółka dokonała w oparciu o wykładnię art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. nr 95 poz. 613 ze zm. - dalej: "u.p.o.l."), przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm. - dalej: "P.b.") oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. nr 112, poz. 1316 ze zm.). Organ pierwszy instancji określając wysokość zobowiązania podatkowego nie uwzględnił korekty deklaracji. W ocenie Burmistrza O. cała sieć gazowa wraz z kontenerowymi stacjami redukcyjno-pomiarowymi, punktami pomiarowymi, redukcyjno-pomiarowymi oraz urządzeniami technicznymi i pomiarowymi stanowi całość techniczno-użytkową, tj. obiekt liniowy - gazociąg, w związku z czym należy uznać ją za budowlę. Nie ma zatem podstaw do wyłączenia wartości tych urządzeń i instalacji z podstawy opodatkowania.