Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 11 października 2017 r., sygn. I SA/Po 638/17

Podatek od nieruchomości; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska-Tylewicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Szydłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2017 r. sprawy ze skargi "A" sp. z o.o. [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości oraz odmowy zwrotu nadpłaty podatku od nieruchomości za 2010 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] r. Nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] na rzecz skarżącej Spółki kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wójt Gminy K. decyzją z dnia [...] marca 2013 r., nr [...] określił X. sp. z o.o. z siedzibą w P. (dalej zwanej również spółka lub skarżącą) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2010 r. na kwotę [...]zł od budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. W sentencji omawianej decyzji odmówiono ponadto skarżącej zwrotu nadpłaty we wskazanym powyżej podatku i za wskazany okres w kwocie [...]zł.

Pismem z dnia 27 grudnia 2012 r. spółka wniosła o stwierdzenie oraz zwrot nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2009 - 2012. Do wniosku dołączono korekty deklaracji za wskazany okres. W uzasadnieniu wniosku o stwierdzenie nadpłaty skarżąca wskazała, że posiada kontenerowe stacje redukcyjno-pomiarowe oraz punkty pomiarowe, punkty redukcyjno-pomiarowe, urządzenia techniczne i pomiarowe, które nie stanowią obiektu budowlanego lub obiekt budowlany stanowić będzie wyłącznie ich część. Urządzenia zlokalizowane w kontenerowych stacjach redukcyjno-pomiarowych nie powstają w procesie budowlanym, nie są także związane z gruntem i tym samym nie stanowią obiektów budowlanych. Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości będą podlegały wyłącznie fundamenty, na których zostały posadzone urządzenia stacji redukcyjno-pomiarowej gazu oraz obudowa urządzeń jeżeli są trwale związane z fundamentem. Wartość urządzeń zlokalizowanych w stacjach redukcyjno-pomiarowych nie powinna być uwzględniona w podatku od nieruchomości. Opodatkowaniu winny podlegać wyłącznie części budowlane tych urządzeń. Skarżąca wyłączyła z opodatkowania urządzenia techniczne niespełniające definicji obiektu budowlanego i z tego tytułu powstała nadpłata. Wyjaśniono, że w art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. nr 95, poz. 613 ze zm. - dalej w skrócie: "u.p.o.l.") zawarto definicję budowli. Pojęcie to na gruncie wskazanego aktu jest szersze, aniżeli w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r., nr 243 poz. 1623 - dalej w skrócie: "P.b."). Oprócz obiektu budowlanego obejmuje ono również urządzenia budowlane związane z tym obiektem. Zgodnie z art. 3 pkt 9 P.b., przez urządzenie budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Z kolei zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. b) P.b., budowla stanowi całość techniczno-użytkową wraz instalacjami i urządzeniami. Wskazano również, że zgodnie z art. 3 pkt 3a P.b. gazociąg jest obiektem liniowym stanowiącym budowlę. Powołano się również na regulacje rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 30 lipca 2001 r. w sprawie warunków technicznych, jakimi powinny odpowiadać sieci gazowe (Dz. U. z nr 97 poz. 1055 ze zm. - dalej w skrócie: "rozporządzenie MG"). W ocenie organu I instancji ustawodawca zarówno w P.b. jak i w powołanym rozporządzeniu wyraźnie wskazuje, że gazociąg, stacje gazowe, układy pomiarowe, tłocznie gazu i inne urządzenia stanowią całość techniczno-użytkową. Nie można przesyłać i dystrybuować gazu bez urządzeń stacji redukcyjnej i pomiarowej. Cała sieć gazowa w świetle powyższego jest budowlą a skoro tak to gazociąg wraz z urządzeniami powinien być na potrzeby opodatkowania traktowany jako budowla i tym samym podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Wskazano również, że powołane przez skarżącą rozporządzenie Rady Ministrów z 10 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, jak i przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 10 grudnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji środków trwałych stosuje się w ewidencji, dokumentacji, rachunkowości, statystyce co oznacza, że nie mogą one przesądzać o uznaniu danego obiektu za obiekt budowlany czy urządzenie budowlane w rozumieniu prawa budowlanego, a tym samym przesądzać o jego opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Za nietrafione uznano stanowisko skarżącej co do podziału na części budowlane i niebudowlane sieci gazowej.