Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 15 maja 2018 r., sygn. I SA/Rz 57/18

Podatek od towarów i usług

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Piotr Popek / spr./ Sędzia WSA Małgorzata Niedobylska Asesor WSA Jacek Boratyn Protokolant sekr. sąd. Joanna Kulasa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 maja 2018 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2012 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A. K. (dalej: Podatnik, Skarżący) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej (dalej: DIAS, organ II instancji) z dnia [...] listopada 2017 r. nr: [...], utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2012r. w wysokości 901 zł oraz określenia na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, dalej Ustawa o VAT) podatku do zapłaty w łącznej wysokości 60 071 zł wykazaną w wystawionych fakturach w czerwcu 2012 r.

Z uzasadnienia decyzji oraz akt sprawy wynika, że na podstawie postanowienia z dnia [...] lutego 2015 r., wszczęto wobec Podatnika postępowanie kontrolne w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od stycznia do czerwca 2012 r.

W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego ustalono, że Skarżący dokonywał fikcyjnego obrotu nowymi samochodami marki [...]. Wpierw dokonywał on zakupu pojazdów od "A" Sp. z o.o., autoryzowanego dealera marki [...], następnie zaś dokonywał ich sprzedaży temu samemu podmiotowi: "B" Sp. z o.o. z siedzibą w B. (dalej: "B"), która w dalszej kolejności dokonywała wewnątrzwspólnotowych dostaw tych samochodów do obiorców z Francji i Holandii.

Organ I instancji, w oparciu o dokonane w trakcie postępowania kontrolnego ustalenia oraz zebrany w sprawie materiał dowodowy, decyzją opisaną na wstępie, określił Podatnikowi kwotę zobowiązania podatkowego w wysokości 901 zł oraz określił na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT kwotę podatku do zapłaty w łącznej wysokości 60 071 zł. Organ I instancji ocenił, że przedmiotowe faktury z czerwca 2012 r. nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Tym samym Podatnik został pozbawiony prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturach VAT wystawionych na rzecz "A" Sp. z o.o.