Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 lutego 2018 r., sygn. I SA/Wa 1840/17

Komunalizacja mienia

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Skiba Sędziowie WSA Iwona Kosińska (spr.) WSA Dariusz Pirogowicz Protokolant referent Marcin Sieradzki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2018 r. sprawy ze skargi Gminy [...] na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2016 r. nr [...]; 2. zasądza od Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej na rzecz Gminy [...] kwotę 931 (dziewięćset trzydzieści jeden) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa decyzją z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania Gminy [...], utrzymała w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2016 r., nr [...] stwierdzającą nabycie z dniem 27 maja 1990 r. przez Gminę [...] z mocy prawa nieruchomości stanowiących drogi, położonych w obrębie ewidencyjnym [...], posiadających księgi wieczyste o nr [...] oraz [...] i oznaczonych w ewidencji gruntów numerami działek: [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...]-[...] i [...].

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że Starosta Powiatowy w [...] pismem z dnia [...] grudnia 2006 r. wniósł o wszczęcie z urzędu postępowania o stwierdzenie nabycia przez Gminę [...], z mocy prawa, przedmiotowych działek położonych w Gminie [...]. Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] stycznia 2007 r., nr [...] stwierdził, że Gmina [...] z dniem 27 maja 1990 r. nabyła z mocy prawa, nieodpłatnie prawo własności przedmiotowych działek.

Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem, Gmina [...] wniosła odwołanie. Po jego rozpatrzeniu Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa decyzją z dnia [...] czerwca 2007 r. Nr [...] uchyliła powyższą decyzję Wojewody [...] w całości i przekazała sprawę organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] marca 2016 r., nr [...] stwierdził nabycie przez Gminę [...], z mocy prawa, nieodpłatnie, własności nieruchomości stanowiących drogi, o których mowa w decyzji. Nadal nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem, Gmina [...] wniosła odwołanie. W jego uzasadnieniu podniosła, że "można przyjąć, iż drogi oznaczone jako działki nr: [...],[...],[...],[...],[...],[...], cz. [...], cz. [...] i [...] mogły zostać uznane za drogi publiczne w kategorii gminne, ponieważ leżą one na obszarze zabudowanym miejscowości [...] i stanowią uzupełnienie drogi gminnej nr [...] bądź też obsługiwać będą nowo powstające osiedla budynków mieszkalnych. W związku z tym wymienione drogi mogłyby być przedmiotem przejęcia przez Gminę [...], ale nie w trybie wynikającym z zaskarżonej decyzji. Pozostałe drogi są drogami wewnętrznymi, dojazdowymi do gruntów rolnych i leśnych i służą wyłącznie do obsługi tych nieruchomości (...)."