Wyrok WSA w Lublinie z dnia 14 lutego 2018 r., sygn. I SA/Lu 22/18

Podatek od towarów i usług; Interpretacje podatkowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Wałejko Sędziowie WSA Monika Kazubińska-Kręcisz (sprawozdawca), WSA Andrzej Niezgoda Protokolant Starszy asystent sędziego Monika Bartmińska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 14 lutego 2018 r. sprawy ze skargi G. K. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej kwotę [...](dwieście) złotych z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

I SA/Lu 22/18

Uzasadnienie

Interpretacją indywidualną z dnia [...] Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że stanowisko G. K. (dalej; "Gmina") przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Gminy za podmiot niebędący podatnikiem z tytułu świadczenia usług opiekuńczych - jest nieprawidłowe.

W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji Gmina wskazała następujący stan faktyczny:

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2017 r. rozlicza podatek łącznie z jednostkami budżetowymi, a jedną z nich jest Ośrodek Pomocy Społecznej w K. (dalej: "OPS"), powołany w celu realizacji zadania własnego gminy, określonego w art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446 ze zm.), tj. pomocy społecznej. Obowiązek organizowania i świadczenia usług opiekuńczych, w tym specjalistycznych w miejscu zamieszkania, z wyłączeniem specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi, nakłada na gminę art. 17 pkt 11 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. 2016 r., poz. 930 ze zm.). Pomoc w formie usług opiekuńczych przysługuje osobie samotnej, która z powodu wieku, choroby lub z innych przyczyn wymaga pomocy innych osób, a jest jej pozbawiona (art. 50 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej). Szczegółowe warunki przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze oraz szczegółowe warunki częściowego lub całkowitego zwolnienia od opłat, jak również tryb ich pobierania ustala rada gminy w drodze uchwały (art. 50 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej). Podstawą do przyznania świadczeń z zakresu pomocy społecznej w zakresie usług opiekuńczych jest decyzja administracyjna. Wysokość opłat pobieranych z tytułu realizacji powyższego zadania nie jest uzależniona od standardu usług, lecz od sytuacji materialnej/faktycznej mieszkańca. Możliwa jest sytuacja, gdy są świadczone usługi opiekuńcze na rzecz mieszkańca, lecz ze względu na jego sytuację finansową nie są z tego tytułu pobierane opłaty. Od dnia 1 stycznia 2017 r. wartość świadczonych usług opiekuńczych Gmina wykazuje w rejestrach sprzedaży oraz comiesięcznych deklaracjach VAT-7 jako sprzedaż zwolnioną.