Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 31 stycznia 2018 r., sygn. III SAB/Gd 174/17

Służba celna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Zbigniew Romała Sędzia WSA Felicja Kajut po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 31 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi A. K. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie wydania decyzji dotyczącej stosunku służbowego 1. zobowiązuje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej do wydania decyzji dotyczącej stosunku służbowego A. K. w terminie 14 dni od dnia otrzymania przez organ odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami; 2. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.

Uzasadnienie

W dniu 19 października 2017 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wpłynęła, przekazana przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej (dalej zwanego: "organem"), skarga A. K. (dalej zwanej: "skarżącą") na bezczynność tego organu polegającą na braku złożenia propozycji służby w służbie celno-skarbowej na podstawie art. 165 ust. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej.

Skarżąca wniosła o stwierdzenie bezczynności organu w związku z faktem nieprzedstawienia jej propozycji służby oraz o zobowiązanie organu do złożenia skarżącej propozycji służby.

Istotą skargi skarżąca uczyniła twierdzenie, iż Dyrektor Izby Administracji Skarbowej miał obowiązek prawny wręczenia jej do dnia 31 maja 2017 r. propozycji służby na podstawie powołanego wyżej przepisu. Skarżąca podniosła, że służbę w Służbie Celnej zaczęła pełnić w 1998 r. w Urzędzie Celnym w G., a następnie w Izbie Celnej w G. w Wydziale Egzekucji i Likwidacji Towarów, obecnie zaś w pracuje w Referacie Likwidacji Towarów w Urzędzie Celno-Skarbowym w G.

W maju 2017 r. otrzymała propozycję pracy będącą w jej ocenie w istocie decyzją o zwolnieniu jej ze służby, gdyż - jak podała - każda jej decyzja w stosunku to tej propozycji, tj. zarówno jej przyjęcie jak i ewentualne nieprzyjęcie, skutkowała w efekcie zwolnieniem jej ze służby i utratą statusu funkcjonariusza. Skarżąca działając pod silnym przymusem prawnym i ekonomicznym została zmuszona do przyjęcia tej propozycji, niemniej w dalszym ciągu kwestionuje jej zasadność i domaga się złożenia jej nowych warunków służby.