Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 9 listopada 2017 r., sygn. II SA/Sz 1086/17

Policja

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz,, Sędzia NSA Stefan Kłosowski, Protokolant starszy sekretarz sądowy Agnieszka Klimek, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 listopada 2017 r. sprawy ze skargi J. W. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary dyscyplinarnej nagany uchyla zaskarżone orzeczenie jak również poprzedzające je orzeczenie Komendanta Miejskiego Policji w K. z dnia [...] r., nr [...].

Uzasadnienie

Komendant Miejski Policji w K. orzeczeniem nr [...] z dnia

[...] r., wydanym na podstawie art. 133 ust. 1 i art. 135j ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2016 r., poz. 1782 ze zm.) w postępowaniu dyscyplinarnym przeciwko [...]. J. W. obwinionemu o to, że w dniu [...] r. wykonując czynności służbowe [...], przyjmując telefoniczne zgłoszenie o znajdującej się na jezdni ul. [...] i powodującej zagrożenie w ruchu drogowym mewie, poinformował zgłaszającą B. , że nie może udzielić pomocy w tej sprawie i nie zawiadomił o zaistniałym zdarzeniu pracowników Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w K. , czym naruszył dyscyplinę służbową w sposób określony w art. 132 ust. 3 pkt 2 ustawy o Policji w zw. z § 5 ust. 1 pkt 1 i § 6 ust. 1 zarządzenia nr 1173 Komendanta Głównego Policji z dnia 10 listopada 2004 r. w sprawie organizacji służby dyżurnej w jednostkach organizacyjnych Policji - uznał wymienionego za winnego popełnienia zarzucanego mu przewinienia dyscyplinarnego i na podstawie art. 135j ust. 1 pkt 2 ustawy o Policji odstąpił od wymierzenia mu kary.

W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia, organ wskazał, że przeprowadzone postępowanie dyscyplinarne pozwoliło na potwierdzenie, iż w dniu [...] r. o godzinie [...] na numer telefonu alarmowego Komendy Miejskiej Policji w K. zadzwoniła B. w sprawie rannej mewy znajdującej się na ul. [...], stwarzającej jej zdaniem zagrożenie w ruchu drogowym. Wymieniona podała, że w tej sprawie dzwoniła do Straży Miejskiej oraz do Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami, ale w żadnej z tych instytucji nikt nie odebrał telefonu. Policjant zaproponował wykonanie połącznia pod nr 112, na co zgłaszająca oświadczyła, że już to zrobiła i tam również nie wiedziano z kim ją połączyć. Kobieta nie chciała zostawić rannego ptaka na ulicy, wskazywała, że mewa może wbiec na jezdnię i spowodować zagrożenie w ruchu drogowym. Obwiniony dwukrotnie stwierdził, że nie pomoże zgłaszającej i nic nie jest w stanie na to poradzić. Ustalono ponadto, że po zakończeniu połącznia ze zgłaszającą obwiniony nie podjął żadnych czynności, a w szczególności nie próbował telefonicznie skontaktować się z instytucjami powołanymi do udzielania pomocy rannym lub bezdomnym zwierzętom.