Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 8 listopada 2017 r., sygn. I SA/Ol 629/17

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Renata Kantecka, Sędziowie sędzia WSA Jolanta Strumiłło (sprawozdawca), sędzia WSA Przemysław Krzykowski, Protokolant stażysta Karolina Arkita, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 listopada 2017r. w Olsztynie sprawy ze skargi E. B., P. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie wymiaru podatku od nieruchomości na 2014r. oddala skargę.

Uzasadnienie

P. B. i E. B. (dalej jako skarżący, strona, podatnicy) wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]"., którą utrzymano w mocy decyzję Burmistrza z dnia "[...]" w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości na 2014r.

Z akt sprawy wynika, że organ I instancji decyzjami z dnia "[...]" ustalał skarżącym zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości na 2014r. Wskazane decyzje w wyniku wniesionych odwołań Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia, wskazując na konieczność przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego na okoliczność ustalenia, czy opodatkowany budynek położony we wsi Ś, należący do podatników ma charakter mieszkalny, czy też letniskowy. Wskazano, iż ustalenie, że rodzina podatników zaspokaja w przedmiotowym domu podstawowe potrzeby mieszkaniowe oznacza, że tam (w pewnym okresie) znajduje się ich centrum życiowe.

Decyzją z dnia "[...]"r. Burmistrz ustalił skarżącym zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości na 2014 rok w kwocie 4.474 zł. Dla celów ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości organ za podstawę opodatkowania przyjął budynki przeznaczone na cele rekreacyjne o powierzchni 370 m2, grunty pozostałe o powierzchni 820 m2 oraz grunty przeznaczone na budownictwo letniskowe o powierzchni 3.151 m2.

Utrzymując decyzję organu I instancji w mocy, w uzasadnieniu rozstrzygnięcia poddanego kontroli Sądu, Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało, że spór w sprawie sprowadza się do określenia właściwej stawki podatku dla gruntów o pow. 3151 m2 (działka o nr 119/2) i położonego na nim budynku o powierzchni 370 m2. Zdaniem skarżących ww. grunty winny być opodatkowane jako grunty pozostałe zaś budynek powinien być opodatkowany jak budynek mieszkalny, gdyż służy tej właśnie funkcji. Według stron budynek ten spełnia podstawowe funkcje całorocznego zamieszkiwania i faktycznie spełnia funkcję mieszkalną. Organ podatkowy powinien zatem oceniać faktyczne wykorzystywanie budynku, czego nie uczynił. W ocenie organu, sporny budynek nie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową przewidzianą dla budynków mieszkalnych, gdyż w ewidencji budynków nie została mu przypisana taka funkcja użytkowa. To samo należy odnieść do opodatkowania gruntu, na którym budynek ten jest posadowiony, sklasyfikowanego w ewidencji jako "inny grunt zabudowany", który należało opodatkować według stawki podatku właściwej dla "gruntu rekreacyjnego".