Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 stycznia 2015 r., sygn. III SA/Wa 681/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Beata Sobocha, sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Protokolant starszy referent Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi W. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia po wznowieniu postępowania decyzji w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości za 2010 r. i określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2010 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz W. J. kwotę 200 zł (słownie: dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Z przedłożonych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie akt sprawy wynikało, że Prezydent Miasta L. decyzją z dnia [...] listopada 2012 r., po wznowieniu z urzędu postępowania, uchylił własną decyzji ostateczną z dnia [...] lutego 2010 r. w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości na 2010 r. za nieruchomość położoną w L. przy ul. [...] , oznaczoną jako zabudowana działka ewid. [...] w obrębie [...] na kwotę 2.551 zł oraz ustalił B. J. i W.J. (dalej jako "Strona" lub "Skarżący") wymiar tego podatku na 2010 r. za ww. nieruchomość na kwotę 6.187 zł. W podstawie prawnej decyzji powołano art. 207, art. 210, art. 240 § 1 pkt 5 i art. 245 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.; dalej: "ustawa Ord. pod.") oraz art. 2-5, art. 6 ust. 1, 2, 6 i 7 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm., dalej: "u.p.o.l."). W uzasadnieniu wskazał, że decyzją ostateczną z dnia [...] lutego 2010 r. Prezydent Miasta L. ustalił wysokość podatku od nieruchomości za 2010 r. Podatek ten ustalono na podstawie złożonej w dniu 10 sierpnia 2009 r. informacji o nieruchomościach i obiektach budowlanych, w której zgłoszono: grunty pozostałe - 1.259 m2; grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej - 112 m2; budynek związany z prowadzeniem działalności gospodarczej - 112 m2; budynek mieszkalny - 100 m2. Według zapisu w ewidencji gruntów i budynków na terenie nieruchomości usytuowane są budynki, których funkcja została określona następująco: mieszkalne; transportu i łączności; inne niemieszkalne; przemysłowe. W ramach czynności kontrolnych przeprowadzonych w okresie od 15 do 28 czerwca 2012 r. ustalono, że zlokalizowane na przedmiotowej nieruchomości budynki pozostałe i część budynku przemysłowego przeznaczone są na cele mieszkaniowe. Skarżący w piśmie złożonym 26 czerwca 2012 r. oświadczył, że przedmiotowe budynki oraz część budynku przemysłowego od początku powstania użytkowane są w celach mieszkaniowych. Organ podatkowy podniósł, że zgodnie z przepisami ustawy o podatkach i opłatach lokalnych podstawowym kryterium rozstrzygającym o sposobie opodatkowania gruntów i budynków są dane wynikające z ewidencji gruntów i budynków. W każdym przypadku, gdy dane zawarte w deklaracji czy informacji złożonej przez podatnika są niezgodne z danymi wynikającymi z ewidencji, rozstrzygające znaczenie dla opodatkowania mają zapisy wynikające z ewidencji. W razie niezgodności zapisów w ewidencji ze stanem faktycznym i prawnym nieruchomości, treść ewidencji może zostać zmieniona. Jednakże weryfikacja tych danych nie może być przeprowadzana przez organy podatkowe, które nie posiadają takich kompetencji. Organy właściwe do prowadzenia ewidencji i sposób korygowania danych w nich zawartych zostały określone natomiast w ustawie z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 - dalej "P.g.k."). W dalszej części uzasadnienia organ podatkowy wskazał, że Skarżący jest osobą prowadzącą działalność gospodarczą na terenie L. i widnieje w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej Rzeczypospolitej Polskiej od dnia 5 lutego 2008 r. Działalność prowadzona jest pod nazwą W. J. Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Usługowo-Handlowe P.P.U.H. J. . Zdaniem organu w związku z powyższym w oparciu o ustalenia kontroli podatkowej, do opodatkowania w 2010 r. winno być zgłoszone: powierzchnia użytkowa budynku mieszkalnego - 85,64 m2 (wys. kondygnacji w świetle powyżej 2,20 m); powierzchnia użytkowa budynku mieszkalnego - 19,99 m2 (wys. kondygnacji w świetle 1,40 - 2,20 m); powierzchnia użytkowa budynków pozostałych - 231,16 m2 (wys. kondygnacji w świetle powyżej 2,20 m); budynki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą - 208,27 m2 (wys. kondygnacji w świetle powyżej 2,20 m); grunty pozostałe - 883,53 m2; grunty związane z działalnością gospodarczą 487,47 m2; budowle 2.500 zł.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00