Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 12 października 2017 r., sygn. I SA/Rz 566/17

Interpretacje podatkowe; Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Jarosław Szaro Sędzia WSA Grzegorz Panek / spr./ Asesor WSA Jacek Boratyn Protokolant sekr. sąd. Joanna Kulasa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 października 2017 r. sprawy ze skargi M. S. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę.

Uzasadnienie

M. S. (dalej określany także jako: "wnioskodawca") zwrócił się do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej zwany "organem" albo "Dyrektorem KIS") z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług (dalej określanego jako "podatek VAT").

Przedstawiając stan faktyczny podał, że jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej określanego jako "podatek VAT"). Prowadzi działalność gastronomiczną i w ramach tej działalności zawiera - nienazwane w prawie cywilnym, umowy franczyzowe. Na ich podstawie jako franczyzodawca udostępnia franczyzobiorcom za wynagrodzeniem swoje "know how" w formie podręcznika operacyjnego oraz informacji przekazywanych osobiście; upoważnia ich również do korzystania ze znaku towarowego i świadczy usługi wsparcia przy prowadzeniu działalności przez franczyzobiorców. Jednym ze świadczeń uiszczanych miesięcznie jest opłata franczyzowa, w kwocie stałej lub wyliczanej arytmetycznie. Umowy zawierane są na czas określony lub nieokreślony, ale zawierają oznaczony w latach okres zastrzeżony. Jeżeli nie zostanie on dotrzymany (franczyzobiorca wypowie umowę przez upływem tego okresu) zobowiązany będzie do zapłaty franczyzodawcy kwoty równiej sumie miesięcznych opłat franczyzowych za cały pozostały okres zastrzeżony. Zapis ten w ocenie wnioskodawcy pełni funkcję odszkodowawczą i w konsekwencji stanowi karę umowną, o której mowa w art. 483 Kodeksu cywilnego pomimo, że w samej treści umowy franczyzowej pojęcie to nie występuje. Celem tego postanowienia umownego jest wyrównanie franczyzodawcy korzyści utraconych z tytułu opłaty franczyzowej, której nie osiągnął z powodu wcześniejszego rozwiązania umowy. Zarazem świadczenie to stanowi sankcję związaną z niewykonaniem zobowiązań wynikających z umowy najmu przez franczyzobiorcę. Opłata taka wyrównuje franczyzodawcy uszczerbek związany z przekazaniem franczyzobiorcy szeregu informacji o istotnym znaczeniu gospodarczym.