Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 września 2017 r., sygn. I SA/Wa 454/17

Komunalizacja mienia

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska (spr.) Sędziowie WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska WSA Jolanta Dargas Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 września 2017 r. sprawy ze skargi P. S.A. w W. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości. oddala skargę

Uzasadnienie

Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa, decyzją z [...] stycznia 2017 r. nr [...], utrzymała w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] lipca 2015 r. nr

[...] stwierdzającą, że 27 maja 1990 r. Gmina K. nabyła nieodpłatnie z mocy prawa, prawo własności nieruchomości położonej w jednostce ewidencyjnej [...], obręb nr [...], oznaczonej jako działka nr [...] o pow. [...] ha, objętej księgą wieczystą nr [...] prowadzoną przez Sąd Rejonowy [...].

Z ustaleń organu odwoławczego wynika, że podstawę materialnoprawną decyzji stanowi art. 5 ust.1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych. W księdze wieczystej prowadzonej dla przedmiotowej nieruchomości nr [...], obręb nr [...], w dziale II jako właściciel wpisany jest Skarb Państwa. W dniu 27 maja 1990 r. w rejestrze ewidencji gruntów, założonym w 1976 r. jako właściciel wpisane było D. a jako władający Powiatowy Związek [...]. Z odpowiedzi uzyskanych od P. S.A. Oddział Gospodarowania Nieruchomościami w K., Urzędu Miasta K. i Archiwum Akt Nowych wynika, że nie posiadają dokumentów mogących potwierdzić prawo zarządu do przedmiotowej nieruchomości. Dokonując analizy zasad ustanawiania prawa zarządu i użytkowania w oparciu o regulujące tę problematykę przepisy prawa organ uznał, że nie zostało ustanowione w formie prawem przewidzianej prawo zarządu do przedmiotowej nieruchomości na rzecz przedsiębiorstwa państwowego P. zaś uprawnienie właścicielskie Skarbu Państwa na tej nieruchomości wykonywał terenowy organ administracji państwowej stopnia podstawowego. Tym samym nieruchomość spełniała przesłanki określone w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. i z mocy prawa stała się własnością Gminy K.. Organ powołał się na ugruntowane w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego stanowisko, iż akty prawne regulujące status prawny przedsiębiorstwa P. oraz akty ustawowe i wykonawcze, na podstawie których przeprowadzono nacjonalizację kolei, mając charakter ogólnych aktów normatywnych nie regulowały stanu prawnego konkretnej nieruchomości, lecz mogły stanowić podstawę do podejmowania aktów indywidualnych dotyczących poszczególnych składników mienia ogólnonarodowego.