Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 21 września 2017 r., sygn. II SA/Sz 595/17

Egzekucyjne postępowanie

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Kłosowski, Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder,, Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj (spr.), , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 21 września 2017 r. sprawy ze skargi Spółki A. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wynagrodzenia za dozór pojazdu oddala skargę.

Uzasadnienie

1. Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. postanowieniem z dnia [...], działając na podstawie art. 17 § 1, art. 18, art. 102 § 1, 2 i § 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2016 r. poz. 599 ze zm., dalej przywoływana jako: "u.p.e.a."), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 19 grudnia 2011 r., odmówił Spółce A. (dalej przywoływana jako: "Skarżąca"), przyznania wynagrodzenia za przechowywanie pojazdu marki [...] numerze rejestracyjnym [...] za okres od dnia 6 października 2007 r. do dnia 1 grudnia 2011 r.

2. Nie zgadzając się z powyższym postanowieniem Spółka A. wniosła na nie zażalenie.

3. Po rozpoznaniu zażalenia, Dyrektor Izby Skarbowej w S. postanowieniem z dnia [...], utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie Organu I instancji.

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w S., samochód [...] przechowywany był wbrew ustaleniom umownym i w konsekwencji bez dochowania przewidzianej w ustawie należytej staranności, aby ruchomość nie straciła na wartości. Przechowawca nie dopełnił obowiązku zabezpieczenia pojazdu przed dostępem osób nieupoważnionych, uszkodzeniem oraz przedostawaniem się opadów atmosferycznych do wnętrza pojazdu.

Skoro Spółka A. nie tylko nie dochowało szczególnej staranności ale również nie wywiązało się z podstawowego obowiązku dozorcy, jakim jest przechowywanie nieruchomości z taką starannością, aby nie straciła ona na wartości, zatem w ocenie organu, brak jest podstaw do przyznania dozorcy wynagrodzenia za dozór.