Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 5 września 2017 r., sygn. I SA/Gl 473/16

Podatek od nieruchomości

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędziowie WSA Paweł Kornacki (spr.), Dorota Kozłowska, Protokolant Dominika Zabielska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 września 2017 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

1. Pełnomocnik A. Sp. z o.o. wniósł skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z [...] r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r.

2. Zaskarżona decyzja została wydana na gruncie następującego stanu sprawy.

2.1. Burmistrz Miasta S. decyzją z [...] r. nr [...] określił skarżącej spółce wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2011 r. w kwocie [...] zł. Do opodatkowania przyjął:

a) budynki związane z działalnością gospodarczą o powierzchni 8.769 m2 - podatek [...] zł;

b) budowle o wartości [...] zł - podatek [...] zł;

c) grunty związane z działalnością gospodarczą o powierzchni [...] zł - podatek [...] zł.

2.2. Kolegium po rozpatrzeniu odwołania spółki - zaskarżoną obecnie do Sądu - decyzją z [...] r., nr [...], uchyliło w części decyzję organu I instancji i orzekło o określeniu spółce zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2011 r. w kwocie [...] zł.

W odniesieniu do zmiany decyzji Burmistrza organ odwoławczy w uzasadnieniu wskazał, że okazał się zasadny zarzut spółki co do wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2010 r., poz. 613 ze zm. - dalej: u.p.o.l.) powierzchni 2.220 m2 gruntu sklasyfikowanego jako droga ("dr") zajętego pod drogę publiczną. Dlatego uchyliło decyzję Burmistrza w części dotyczącej opodatkowania gruntów na kwotę [...] zł i w tej części określiło podatek na kwotę [...] zł.

W pozostałej części zarzuty odwołania Kolegium uznało za niezasadne. W tym zakresie organ odwołał się do regulacji art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. i stwierdził, że zdefiniowanie zawartych w tym przepisie pojęć wymaga sięgnięcia do definicji zawartych w ustawie z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (t.j. Dz.U. z 2007 r., poz. 94 ze zm. - dalej: u.t.k.). Kolegium skonstatowało, że skarżąca nie przedstawiła żadnego dokumentu z którego wynikałby obowiązek udostępniania przez nią infrastruktury kolejowej licencjonowanym przewoźnikom. Nie udowodniła też, że jest podmiotem wykonującym działalność polegającą na zarządzaniu infrastrukturą kolejową na zasadach określonych w u.t.k. (art. 29 ust. 1 tej ustawy). Z wyjaśnień Urzędu Transportu Kolejowego w W. wynika, że spółka nie jest w świetle u.t.k. zarządcą infrastruktury kolejowej udostepniającym infrastrukturę kolejową przewoźnikom kolejowym na zasadach określonych w ustawie. Skarżąca złożyła zaś wniosek o wydanie autoryzacji bezpieczeństwa, tj. dokumentu dla użytkownika bocznicy. Biorąc to pod uwagę Kolegium stwierdziło, że sporny terminal jest bocznicą kolejową w rozumieniu u.t.k. (art. 4 pkt 10), do której nie mają zastosowania przepisy dotyczące obowiązku udostępniania infrastruktury kolejowej.