Wyrok WSA w Krakowie z dnia 14 lipca 2017 r., sygn. I SA/Kr 486/17

Podatek od nieruchomości

|Sygn. akt I SA/Kr 486/17 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 14 lipca 2017 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Paweł Dąbek, Sędziowie: WSA Agnieszka Jakimowicz (spr.), WSA Jarosław Wiśniewski, Protokolant: Katarzyna Krawczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lipca 2017 r., sprawy ze skarg J. S.A. w T., na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego, z dnia 20 lutego 2017 r., nr [...],[...], w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2012 i 2013 r., - skargi oddala -

Uzasadnienie

Zaskarżonymi decyzjami z dnia 20 lutego 2017 r. nr [...] i [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołań J. S. A. w T., utrzymało w mocy decyzje Prezydenta Miasta K. z dnia 7 września 2016 r. o nr [...] i nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2012 r. w kwocie 24 zł, a za 2013 r. w kwocie 35 zł.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że spółka J. nabyła prawo własności zabudowanej działki nr 366 w obrębie 88 jednostka ewidencyjna P. Organ I instancji określił w związku z tym wysokość podatku od nieruchomości, powołując się na art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 95, poz. 613 z późn. zm.), gdyż spółka nie dopełniła obowiązku złożenia deklaracji podatkowej. Organ opodatkował przy tym wyłącznie powierzchnię budynku wskazując, że wchodzące w skład nieruchomości grunty są użytkami rolnymi, a więc nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości (art. 2 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych). Natomiast budynek ma charakter mieszkalny. Zatem, pomimo że spółka jest przedsiębiorcą, to z uwagi na charakter mieszkalny znajdującego się na działce budynku, nie można zastosować stawki podatkowej jak dla nieruchomości zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej.

Organ podatkowy wskazał również, że ewidencja gruntów i budynków jest urzędowym dokumentem, stanowiącym niewątpliwe i bezsporne źródło informacji o osobie właściciela lub osoby władającej oraz o samej nieruchomości, tj. o gruncie, budynkach, w oparciu o który organy podatkowe zobowiązane są ustalać wymiar podatku od nieruchomości. Zatem dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków są wiążące dla organu podatkowego i stanowią dowód tego, co zostało w nich stwierdzone, natomiast pisma podatnika wobec braku złożonych deklaracji oraz innych dowodów - zdaniem organu l instancji - należy uznać za formę oświadczenia wiedzy, służącego przede wszystkim ustaleniu przedmiotu opodatkowania oraz podstawy opodatkowania. Odnosząc się do zarzutu podatnika, w którym podnosił on, że nie jest podatnikiem podatku od nieruchomości ze względu na fakt posiadania nieruchomości przez A. K., organ stwierdził, że umowa przeniesienia własności przedmiotowej nieruchomości na zabezpieczenie wierzytelności spółki przeniosła prawo własności przedmiotowej nieruchomości na rzecz spółki, A. K. uzyskała natomiast status posiadacza zależnego, który w świetle art. 3 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie jest podatnikiem podatku od nieruchomości.