Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 26 lipca 2017 r., sygn. I SA/Gd 361/17

Podatek od towarów i usług

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Rischka (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Sędzia WSA Irena Wesołowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Pellowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 lipca 2017 r. sprawy ze skargi J. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 12 grudnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od czerwca do grudnia 2010 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

1. Zaskarżoną decyzją z dnia 12 grudnia 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej (dalej jako "Dyrektor IS"), działając na podstawie przepisów art. 233 § 1 pkt 2 lit. a w zw. z art. 220 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm. - dalej jako "O.p.") oraz art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 19 ust. 1 i ust. 13 pkt 2 lit. d, art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. nr 54 poz. 535 ze zm. - dalej jako "u.p.t.u."), po rozpatrzeniu odwołania J. P. (dalej jako "Skarżący") od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej (dalej jako "Dyrektor UKS") z dnia 2 września 2016 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od czerwca do grudnia 2010 r., uchylił decyzję organu I instancji za czerwiec 2010 r. i umorzył postępowanie w tym zakresie, uchylił decyzję organu I instancji za lipiec i sierpień 2010 r. i orzekł co do istoty sprawy, w pozostałej części, tj. za miesiące od września do grudnia 2010 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

2. Podstawą rozstrzygnięcia był następujący stan faktyczny i prawny:

2.1. Po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego, decyzją z dnia 9 lipca 2014 r. Dyrektor UKS dokonał rozliczenia Skarżącego w podatku od towarów i usług za miesiące od czerwca do grudnia 2010 r. w sposób odmienny od deklarowanego.

Na powyższą decyzję Skarżący złożył odwołanie do Dyrektora IS, który decyzją z dnia 2 marca 2015 r. uchylił w całości w/w decyzję Dyrektora UKS i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ, wskazując, że rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części.