Wyrok WSA w Krakowie z dnia 28 czerwca 2017 r., sygn. III SA/Kr 470/17

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Pasternak Sędziowie WSA Bożenna Blitek (spr.) WSA Janusz Bociąga Protokolant Małgorzata Krasowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi J. C. działającej przez kuratora T. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 22 lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie przyznania usług opiekuńczych uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 30 grudnia 2016 r. nr [...] Wójt Gminy przyznał J. C. świadczenie w formie usług opiekuńczych od dnia 2 stycznia 2017 r. do dnia 31 grudnia 2017 r. przez 3 dni robocze w tygodniu po 2 godziny dziennie. Równocześnie organ I instancji ustalił odpłatność za świadczone usługi w wysokości 40% rzeczywistych kosztów, tj. 6,62 zł za godzinę usługi opiekuńczej. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, że w wyniku przeprowadzonego postępowania ustalił, że w rozpoznawanej sprawie występują okoliczności określone w art. 50 ustawy o pomocy społecznej, tj. J. C. wymaga pomocy osób drugich w codziennym funkcjonowaniu, a zatem przyznanie pomocy jest uzasadnione. Organ dodał, że zakres pomocy oraz zasady odpłatności za świadczone usługi zostały uzgodnione ze stroną.

W odwołaniu od powyższej decyzji T. C., będący kuratorem J. C., wniósł o zmianę decyzji organu I instancji w zakresie przyznania J. C. świadczenia w formie usług opiekuńczych w okresie od dnia 2 stycznia 2017 r. do dnia 31 grudnia 2017 r. tylko przez 3 dni robocze w tygodniu po 2 godziny dziennie i przyznanie tego świadczenia w wymiarze 5 dni roboczych w tygodniu po 2 godziny dziennie. Decyzji organu I instancji T. C. zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych poprzez uznanie, że zakres przyznanego J. C. świadczenia został uzgodniony ze stroną, podczas, gdy przed wydaniem decyzji organ nie czynił z podopieczną, ani z jej kuratorem, ani z członkami rodziny odwołującej się żadnych ustaleń dotyczących zmiany zakresu świadczenia, które do dnia 31 grudnia 2016 r. świadczone było przez 5 dni roboczych w tygodniu po 2 godziny dziennie. T. C. zakwestionował zasadność zmniejszenia wymiaru przyznanego świadczenia podnosząc, że nastąpiło to w sytuacji, gdy stan zdrowia J. C. uległ pogorszeniu na skutek doznanego przez nią udaru mózgu. Oświadczył również, że nie jest w stanie zapewnić matce opieki i pomocy specjalistycznej ponad obecnie przyznany jej przez organ I instancji zakres świadczenia, gdyż sam jest osobą schorowaną - po przebytym zawale oraz złamaniu nogi i na co dzień porusza się o kulach. Ponadto zaznaczył, że jego żona także posiada liczne dolegliwości, w tym problemy z kręgosłupem.