Wyrok WSA w Lublinie z dnia 26 maja 2017 r., sygn. I SA/Lu 272/17

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Małysz Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca) WSA Monika Kazubińska-Kręcisz Protokolant specjalista Kamil Rutkowski po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 maja 2017 r. sprawy ze skargi J. N. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. P. z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie podatku akcyzowego za lipiec 2009 r. - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Celnej w B. P. (organ), po rozpatrzeniu odwołania J. N. (podatnik), utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. P. z dnia [...] listopada 2016 r., wydaną po wznowieniu postępowania podatkowego, orzekającą o odmowie uchylenia decyzji ostatecznej tego organu z dnia [...] października 2012 r. dotyczącej określenia podatnikowi zobowiązania w podatku akcyzowym za lipiec 2009 r. w kwocie [...]zł.

Zaskarżona decyzja organu wydana została w następującym stanie sprawy:

W dniu 26 sierpnia 2016 r. do organu wpłynął wniosek podatnika o wznowienie postępowania podatkowego zakończonego ostateczną decyzją Dyrektora Izby Celnej w B. P. z dnia [...] października 2012 r. Podatnik powołał się w swoim wniosku na art. 240 § 1 pkt 11 ustawy Ordynacja podatkowa (Dz.U.2015.613 ze zm. - O.p.) w związku z orzeczeniem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z dnia 2 czerwca 2016 r. sygn. C-418/14. Po wznowieniu postępowania podatkowego organ w decyzji z dnia 9 listopada 2016 r. stwierdził zaistnienie przesłanki z art. 240 § 1 pkt 11 O.p., ale pomimo tego odmówił uchylenia decyzji ostatecznej z uwagi na niemożność wydania nowej decyzji orzekającej co do istoty sprawy z powodu upływu terminu przedawnienia z art. 70 § 1 O.p. Wyjaśnił przy tym, że tej treści rozstrzygnięcie ma podstawę prawną w art. 245 § 1 pkt 3 lit. b O.p. W odwołaniu podatnik argumentował, że uiszczony przez niego podatek przerodził się w nadpłatę, która powstała na skutek wyroku TSUE w sprawie sygn. C-418/14. W takiej sytuacji, zgodnie z art. 80 § 1 O.p., dopiero od wymienionego wyroku TSUE powinno się liczyć pięcioletni termin zwrotu nadpłaty podatku. Zdaniem podatnika, art. 245 § 1 pkt 3 lit. b O.p. nie powinien mieć zastosowania w okolicznościach rozpatrywanej sprawy, a postępowanie w sprawie określenia innej wysokości zobowiązania w podatku akcyzowym niż zadeklarowana podlegało umorzeniu. Organ w postępowaniu odwoławczym nie podzielił stanowiska podatnika. Ocenił, że niewątpliwie wystąpiła przesłanka do wznowienia postępowania podatkowego wymieniona w art. 240 § 1 pkt 11 O.p. W świetle orzeczenia TSUE w sprawie sygn. C-418/14 podatnik mógł bowiem skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej przy sprzedaży oleju na cele opałowe. W ostatecznej decyzji organu z dnia 2 października 2012 r. zastosowano stawką podatku akcyzowego wyższą, podstawową w sposób nieodpowiadający stanowisku TSUE. Niemniej jednak nie można pomijać regulacji zawartej w art. 245 § 1 pkt 3 lit. b O.p., uniemożliwiającej wydanie nowej decyzji orzekającej co do istoty sprawy w przypadku upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego według art. 70 § 1 tej ustawy. Analizowane zobowiązanie podatkowe uległo przedawnieniu. Postępowanie egzekucyjne nie było prowadzone, a zawieszenie biegu terminu przedawnienia z uwagi na sądową kontrolę legalności decyzji ostatecznej z dnia [...] października 2012 r. (od wniesienia skargi [...] listopada 2012 r. do doręczenia organowi odpisu prawomocnego wyroku oddalającego skargę podatnika w sprawie sygn. I SA/Lu 973/12, co nastąpiło w dniu [...] kwietnia 2013 r.) miało ten skutek, że zobowiązanie w podatku akcyzowym za lipiec 2009 r. przedawniło się z dniem [...] czerwca 2015 r.