Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 5 maja 2009 r., sygn. I SA/Bk 93/09

W odniesieniu do wydanego przez organ kontroli skarbowej postanowienia o umorzeniu postępowania kontrolnego znajdują odpowiednie zastosowanie przepisy art. 240 -247 o.p.

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Stachurski (spr.), Sędziowie sędzia WSA Sławomir Presnarowicz, asesor WSA Jacek Pruszyński, Protokolant Beata Rusiecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi R. A. C. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] grudnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za miesiąc grudzień 2001 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] czerwca 2007 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej

w B. określił R. A. C., prowadzącemu pozarolniczą działalność gospodarczą pod firmą Stacja Paliw R. C. w K., zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za miesiące grudzień 2001 r. w wysokości [...] zł w miejsce zadeklarowanego w kwocie [...] zł. W ocenie organu, skarżący niezaewidencjonował w urządzeniach księgowych wszystkich zdarzeń gospodarczych związanych z obrotem gazem propan-butan przeznaczonym do napędu pojazdów silnikowych. Wielkość sprzedaży gazu, wynikająca z dowodów sprzedaży oraz ewidencji w księgach podatkowych, w sposób istotny odbiega od wielkości sprzedaży gazu zarejestrowanej za pomocą zainstalowanego na Stacji odmierzacza gazu. Dlatego też organ przyjął, że księgi podatkowe skarżącego, w części dotyczącej sprzedaży i zakupu gazu propan-butan, jako nieodzwierciedlające stanu rzeczywistego, nie mogą stanowić dowodu

w prowadzonym postępowaniu kontrolnym. Wielkość niezaewidencjonowanej sprzedaż organ określił w drodze szacunku.

Po rozpatrzeniu złożonego przez podatnika odwołania i przeanalizowaniu sprawy, Dyrektor Izby Celnej w B. decyzją z [...] września 2007 r. uchylił decyzję organu pierwszej instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia, wskazując na konieczność ponownej analizy materiału dowodowego, dokonania prawidłowego sposobu i metody określenia podstawy opodatkowania gazu tak, aby była najbardziej zbliżona do rzeczywistej.