Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 16 marca 2017 r., sygn. I SA/Wr 1448/16

Podatek od nieruchomości

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dagmara Dominik - Ogińska, Sędziowie Sędzia WSA Anetta Chołuj (sprawozdawca), Sędzia WSA Barbara Ciołek, Protokolant Starszy asystent sędziego Dagmara Stankiewicz- Rajchman, po rozpoznaniu na rozprawie w Wydziale I w dniu 23 lutego 2017 r. sprawy ze skargi A sp. z o.o. z/s w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia i zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2011 I. uchyla zaskarżoną decyzję w całości oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza N. z dnia [...] r. nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. na rzecz A sp. z o.o. z/s w W. kwotę 8.984 (osiem tysięcy dziewięćset osiemdziesiąt cztery) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Postępowanie przed organami podatkowymi.

1.1. Przedmiotem skargi jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. (dalej: SKO/ organ odwoławczy) z dnia [...] września 2016r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Burmistrza N. (dalej: organ podatkowy pierwszej instancji) z dnia [...] marca 2016r. nr [...] określającą A sp. z o.o. w W. (dalej: spółka/ skarżąca) zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2011r. w kwocie 88.323 zł.

1.2. Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że w dniu 28 stycznia 2011r. spółka złożyła deklarację na podatek od nieruchomości za 2011r., w której zadeklarowała podatek od nieruchomości w łącznej kwocie 88.323zł, deklarując do opodatkowania 12.798 m2 powierzchni gruntów oraz 4.155 m2 powierzchni budynków. Następnie w dniu 29 grudnia 2014 r. spółka złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2009-2014 w łącznej kwocie 548.773 zł. Wraz z wnioskiem złożyła korekty deklaracji na podatek od nieruchomości za lata 2009-2014.

1.3. Organ podatkowy pierwszej instancji wydał powołaną na wstępie decyzję, wskazując, że spółka prowadzi działalność gospodarczą w B Obszar W. (dalej: strefa ekonomiczna) na podstawie zezwolenia nr [...] z dnia 7 listopada 2005r. Zdaniem organu podatkowego pierwszej instancji spółka nie była uprawniona do skorzystania ze zwolnienia z podatku od nieruchomości na podstawie uchwały Rady Miasta i Gminy w N. z dnia 25 czerwca 2002r. nr XXXVI/325/2002 w sprawie zwolnień w podatku od nieruchomości przedsiębiorców inwestujących w B - obszar gminy N. (dalej: uchwała rady gminy z 2002r.). Zauważono, że ww. uchwała nie była notyfikowana Komisji Europejskiej jako istniejący przed przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej program pomocy publicznej dla przedsiębiorców i nie została prawnie zaakceptowana przez ten organ w charakterze takiego programu. Wobec czego uchwała ta nie może zostać uznana za legalną i skuteczną w stosunku do podatnika, który rozpoczął działalność w strefie ekonomicznej. Odmienne stanowisko oznaczałoby udzielenie nowej pomocy publicznej z naruszeniem art. 108 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE z 2016r. Nr C 202, s.1; dalej: TFUE), art. 2 i art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE (Dz. Urz. UE z dnia 27 marca 1999r. Nr L 83, s. 1; dalej: rozporządzenie nr 659/1999) oraz pkt 38 Wytycznych w sprawie pomocy regionalnej na lata 2007-2013 (2006/6 54/08; Dz. Urz. UE z dnia 4 marca 2006r. Nr C 54, s. 13). Podkreślono, że z obowiązku uprzedniej notyfikacji pomocy do Komisji Europejskiej w oparciu o pkt 3 Załącznika nr IV do Traktatu o przystąpieniu m.in. Polski do Unii Europejskiej (Dz. U. z 2004r., Nr 90, poz. 864; dalej: Traktat Akcesyjny) zwolniona w drodze wyjątku była pomoc indywidualna, która została udzielona przed dniem akcesji i o ile całkowita kwota zaangażowania zobowiązania państwa z tytułu takiego środka była precyzyjnie określona na dzień akcesji. W przypadku spółki na dzień akcesji nie była znana mająca zastosowanie w przyszłości powierzchnia gruntu, powierzchnia budynków, wartość budowli ani wartość kosztów kwalifikowanych inwestycji realizowanych przez podatnika, bowiem na dzień akcesji spółka nie była właścicielem ani użytkownikiem wieczystym nieruchomości na terenie strefy ekonomicznej ani nawet stroną jakiejkolwiek umowy, na podstawie której mogłaby nabyć jakąkolwiek nieruchomość na terenie strefy ekonomicznej. Uchwała rady gminy z 2002r. stanowiła normatywny program umożliwiający zwolnienie od obowiązku podatkowego ale wyłącznie jako pomoc publiczna dla przedsiębiorców inwestujących na terenie strefy ekonomicznej. Tym samym uznano, że wszelkie zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku od nieruchomości na mocy powyższej uchwały stanowiłoby bezwzględnie pomoc publiczną, która w przypadku spółki byłaby pomocą nielegalną. Odwołano się do stanowiska Komisji Europejskiej z dnia 24 lipca 2015r. oraz Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej: Prezes UOKiK) z dnia 21 października 2013r.