Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 marca 2017 r., sygn. II SA/Wa 1942/16

Ubezpieczenie społeczne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Maria Werpachowska Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Sędzia WSA - Janusz Walawski Protokolant specjalista - Sylwia Mikuła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 marca 2017 r. sprawy ze skargi R. S. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji ostatecznej - oddala skargę -

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] października 2014 r. skarżący R. S. zwrócił się do Prezesa Rady Ministrów o przyznanie renty specjalnej na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w wysokości "dorównującej świadczeniom pobieranym przez oficerów SB". W uzasadnieniu podał m.in., że od wczesnego dzieciństwa jest osobą niepełnosprawną i mimo tego, dzięki determinacji i wytrwałości swoich rodziców, zdobył wyższe wykształcenie i mógł samodzielnie żyć, a także prowadzić działalność niepodległościową oraz pracować dla swojego kraju. Ponadto został odznaczony przez Prezydenta RP Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla przemian demokratycznych w Polsce, zaś aktualnie potrzebuje nowego aparatu ortopedycznego, którego koszt zakupu jest bardzo wysoki, a uzyskanie dofinasowania z NFZ jest możliwe tylko w niewielkim zakresie. W tej sytuacji, gdyby jego zasługi dla kraju zostały uwzględnione, to byłoby go stać na zakup zarówno aparatu ortopedycznego, jak i pokrycie innych wydatków niezbędnych do życia w godziwych warunkach.

Prezes Rady Ministrów decyzją z dnia [...] maja 2015 r. nr [...], działając na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, odmówił przyznania skarżącemu R. S. renty specjalnej.

Po złożeniu przez skarżącego wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, Prezes Rady Ministrów decyzją z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...], mając za podstawę art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy swoją wcześniejszą decyzję z dnia [...] maja 2015 r.