Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 27 marca 2017 r., sygn. IV SA/Gl 639/16

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax, Sędziowie Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik, Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz (spr.), Protokolant Katarzyna Lisiecka-Mitula, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 marca 2017 r. sprawy ze skargi M. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Burmistrz C. decyzją z dnia [...] odmówił przyznania M. F. pomocy finansowej na zakup deski do prasowania, zasłon do kuchni oraz obrusu.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B., w wyniku rozpatrzenia odwołania M. F., decyzją z dnia [...] utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że skarżący jest osobą samotnie gospodarującą, długotrwale chorą, posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Dochód strony w marcu 2016 r., tj. w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku, stanowił zasiłek stały w wysokości 604 zł. i nie przekroczył kryterium dochodowego, ponadto skarżący regularnie korzysta z pomocy społecznej na zaspokojenie podstawowych potrzeb bytowych. Organ podkreślił, że zasiłek celowy, zgodnie z art. 39 ust. 1 i 2 ustawy o pomocy społecznej (Dz.U. z 2015 r. poz. 163 ze zm.) przysługuje w celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby bytowej, tj. takiej, której zaspokojenie warunkuje podstawową egzystencję. Dodał, że rodzaj, forma i rozmiar świadczenia z pomocy społecznej, powinny być odpowiednie do okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy, a potrzeby osób ubiegających się o pomoc powinny być uwzględnione, jeżeli odpowiadają celom i mieszczą się w możliwościach pomocy społecznej (art. 3 ustawy o pomocy społecznej). Następnie organ wskazał, że nie można uznać za niezbędną potrzebę życiową, sfinansowania zakupu deski do prasowania, zasłon do kuchni oraz obrusu, ponieważ "niezbędna potrzeba życiowa" w rozumieniu przepisów ustawy o pomocy społecznej, to potrzeba elementarna, konieczna do egzystencji człowieka. Podkreślił, że chodzi o potrzeby, bez których zaspokojenia powstaje niebezpieczeństwo zagrożenia życia i zdrowia wnioskodawcy (żywność, leki, leczenie, opał, odzież). Ponadto organ wskazał, że decyzja o przyznaniu pomocy w formie zasiłku celowego, podejmowana jest na podstawie uznania administracyjnego, a wydając ją organy orzekające powinny kierować się zarówno indywidualnymi okolicznościami dotyczącymi wnioskodawcy, jak i potrzebami wszystkich podopiecznych. Podkreślił, że świadczenie to ma na celu zaspokojenie jedynie podstawowych potrzeb życiowych. W tym zakresie dodał, że w świetle zasad doświadczenia życiowego nie sposób przyjąć, aby do niezbędnych potrzeb życiowych można zaliczyć zaspokojenie wnioskowanych potrzeb, to jest; zakupu obrusu, zasłon do kuchni oraz deski do prasowania.