Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 7 marca 2017 r., sygn. I SA/Bk 1164/16

Podatek dochodowy od osób fizycznych; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Melezini, Sędziowie sędzia SO del. do WSA Małgorzata Anna Dziemianowicz, sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz (spr.), Protokolant stażysta Mateusz Kownacki, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 1 marca 2017 r. sprawy ze skargi U. R. F. na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] września 2016 r. nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B., po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własne rozstrzygnięcie z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] odmawiające U. F. stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej

w B. z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r.

Pełnomocnik Skarżącej za zasadne uznał stwierdzenie nieważności ww. decyzji ostatecznej z uwagi na treść przepisów: (-) art. 247 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm. - dalej: "o.p."), ponieważ została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości (przez organ niewłaściwy miejscowo, sprzecznie z postanowieniami art. 9 a ustawy

o kontroli skarbowej); (-) art. 247 § 1 pkt 3 o.p., ponieważ została wydana

z naruszeniem art. 121 § 1 o.p. - w sposób sprzeczny z obowiązującą zasadą, iż postępowanie podatkowe winno być prowadzone w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych. Zdaniem pełnomocnika, skoro Skarżąca zamieszkiwała w W. i nie przedstawiono jej postanowienia, o którym mowa w art. 10a ust. 2 ustawy o kontroli skarbowej, to uzasadniony jest zarzut naruszenia przepisów o właściwości.