Wyrok WSA w Kielcach z dnia 12 stycznia 2012 r., sygn. I SA/Ke 535/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kuchta, Sędziowie Sędzia WSA Artur Adamiec (spr.),, Sędzia WSA Maria Grabowska, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Michał Gajda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 30 grudnia 2011r. sprawy ze skargi A. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej oddala skargę

Uzasadnienie

1.1. Decyzją z [...]., nr [...].Dyrektor Izby Skarbowej w K. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. znak: [...].z [...].. w sprawie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w J. znak: [...].z [...].określającej A. i P. P. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008r. w wysokości 2 305,00 zł.

1.2. Organ ustalił, że wniosek P. P. z 22 kwietnia 2011r. dotyczył stwierdzenia nieważności decyzji określającej P. i A. P. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2008 w wysokości 2.305,00zł. Powyższe rozstrzygnięcie wynikało z uprzedniego określenia podatnikowi P. P.. przychodu z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w kwocie 143.094,53zł, tj. wyższego od wykazanego w zeznaniu PIT-36 o kwotę 67.681.23 zł, kosztów uzyskania przychodu w kwocie 125.726,61 zł, wyższych od wykazanych w zeznaniu o kwotę 16.846,04 zł oraz dochód z prowadzonej działalności gospodarczej w wysokości 17.367,92 zł.

Organ podatkowy oprócz ustalenia większych od zadeklarowanych przez podatnika przychodów z działalności gospodarczej, w tym uzyskiwania przychodów z działalności gospodarczej po jej formalnym zakończeniu 25 czerwca 2008r, ustalił również że podatnik w odniesieniu do przychodu netto z tytułu przesyłek pocztowych w 2008r. zastosował nieprawidłową stawkę VAT 0% zamiast 22%.

1.3. We wniosku o stwierdzenie nieważności w/w decyzji podatnik jako powód nieważności wskazał, że decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa. Zdaniem podatnika rażące naruszenie prawa przejawiało się w tym, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w J. przy rozpatrywaniu sprawy nie wziął pod uwagę przepisów art. 28 i art. 79 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L z 2006 r., nr 347, poz.1, ze zm.), dalej zwaną Dyrektywą 2006/112/WE. Postąpił tak pomimo zasady pierwszeństwa stosowania prawa wspólnotowego przed prawem krajowym państwa członkowskiego, w zakresie określenia podatnikowi obowiązku podatkowego w podatku VAT, obejmującego opodatkowaniem kwoty należność z tytułu dostarczania sprzedawanego towaru przy użyciu przesyłek pocztowych. Podatnik argumentował, że prowadząc działalność gospodarczą przy ustalaniu podstawy opodatkowania stosował się do w/w przepisów dyrektywy, tj. kwoty przekazywane przez kupujących na uiszczenie zobowiązań wobec Poczty Polskiej nie stanowiły podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Kwoty te nie były świadczeniem należnym sprzedającemu lecz świadczeniem należnym Poczcie, wobec której sprzedawca występował jako pełnomocnik