Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 października 2015 r., sygn. III SA/Wa 400/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek, sędzia WSA Jarosław Trelka, Protokolant starszy referent Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 października 2015 r. sprawy ze skargi C. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej płatnika i określenia wysokości niepobranego i niewpłaconego przez płatnika zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za miesiące od stycznia do grudnia 2009 r. 1) stwierdza nieważność zaskarżanej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. z dnia [...] października 2014 r. nr [...], 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz C. Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 24.775 zł (słownie: dwadzieścia cztery tysiące siedemset siedemdziesiąt pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Na podstawie upoważnienia do przeprowadzenia kontroli z dnia 24 lutego 2014 r., udzielonego przez Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W., w dniu 25 lutego 2014 r. wszczęto kontrolę podatkową wobec C. Sp. z o.o. - dalej "Skarżąca" lub "Spółka" w zakresie prawidłowości wywiązywania się z obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wypłat dokonywanych w okresie od 1 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2009 r. W toku prowadzonej kontroli podatkowej organ pierwszej instancji ustalił, iż Spółka jako zakład pracy nie pobrała i nie odprowadziła zaliczek na podatek dochodowy od napiwków wypłacanych pracownikom ww. Spółki w badanym okresie. Powyższy wniosek organ pierwszej instancji wywiódł m.in. z analizy trybu postępowania obowiązującego w Spółce w zakresie pobierania, ewidencjonowania i rozdzielania przedmiotowych napiwków. Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, w tym wyjaśnień Spółki wynika, iż w kontrolowanym roku napiwki gromadzone były w oddzielnych, specjalnie przeznaczonych do tego kasetach (tip-boxach). Pomimo że napiwki były własnością personelu kasyna, ich obieg i wysokość ze względów bezpieczeństwa był nadzorowany i kontrolowany. Codziennego przeliczenia dokonywał zespół składający się z kasjera, inspektora i krupiera. Krupier otwierał kasety z napiwkami i ustalał żetony, a następnie przeliczał je. Kasjer notował wartość na formularzu "Wykaz napiwków", a krupier anonsował wartość. Po uzgodnieniu rezultatu krupier, inspektor i kasjer podpisywali "Wykaz napiwków". Całość operacji była nadzorowana i rejestrowana przez dział nadzoru. Po przeliczeniu napiwki zbierane były do kasy. C. zezwalała personelowi na przechowywanie napiwków w kasie i na ich podział pomiędzy personel przez głównych kasjerów kasyn pod warunkiem całkowitego oddzielenia zgromadzonych napiwków od reszty wartości przechowywanych w kasach oraz zgodności ich stanu z bieżącą ewidencją wynikającą z każdorazowo sporządzanych przy przeliczeniu "Wykazów napiwków". Opisany powyżej system został wypracowany i zaakceptowany przez pracowników w momencie rozpoczęcia działalności przez Spółkę. Rola ówczesnych władz Spółki ograniczona była do przedstawienia pracownikom rozwiązań funkcjonujących w tym zakresie w zagranicznych firmach branży kasyn oraz w C., jednym z ówczesnych udziałowców Spółki.