Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 lutego 2017 r., sygn. IV SA/Wa 2704/16

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Agnieszka Wójcik (spr.) Sędziowie sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj sędzia WSA Anna Szymańska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 14 lutego 2017 r. sprawy ze skargi Burmistrza Miasta i Gminy [...] na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska znak [...] z dnia [...] sierpnia 2016 r. utrzymujące w mocy postanowienie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w [...] z dnia [...] kwietnia 2016 r., znak: [...], którym odmówiono uzgodnienia projektu miejscowego planu Zagospodarowania przestrzennego [...] w Gminie [...] w zakresie ustaleń planu mogących mieć negatywny wpływ na ochronę przyrody parku krajobrazowego i wskazano warunki pod jakimi uzgodnienie może nastąpić.

Stan faktyczny i prawny przedstawia się następująco:

Pismem z dnia [...] października 2014 r., Burmistrz Miasta [...] na podstawie art.17 pkt 6 lit. b ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. 2012, poz. 647), wystąpił o uzgodnienie przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w [...] projektu planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego dla części miejscowości [...], gmina [...].

Postanowieniem z [...] listopada 2014 r., znak [...], Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w [...] odmówił uzgodnienia projektu, wskazując na jego negatywne oddziaływanie na obszar Natura 2000 [...], w tym na siedliska i gatunki dla których ochrony został on wyznaczony (wilk, niedźwiedź) oraz na pogorszenie jego integralności i spójności z innymi obszarami. RDOŚ wskazał na możliwość naruszenia Rozporządzenia Wojewody [...] nr [...] z dnia [...] maja 2005 r. w sprawie ochrony [...] Parku Krajobrazowego (Dz. Urz. Woj. [...], nr [...], poz. [...]), ponieważ dopuszczona została lokalizacja urządzeń turystyczno-rekreacyjnych bez określenia ich liczby i usytuowania, co mogło doprowadzić do naruszenia zakazu wykonywania prac trwale zniekształcających rzeźbę terenu oraz na możliwość, w odniesieniu do terenów oznaczonych symbolem ZL (lasy), naruszenia celów ochrony dla obszaru [...] Parku Krajobrazowego, jak również brak analizy oddziaływania na środowisko lokalizacji dróg wewnętrznych, co niosło za sobą ryzyko zniszczenia miejsc bytowania oraz potencjalnych siedlisk dla gatunków chronionych w tym wilka i niedźwiedzia (§ 13 ust. 3 pkt 2 projektu planu). Nadto, RDOŚ wskazał na nieograniczoną możliwość realizacji bliżej nie określonych inwestycji, które mogły znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000 (zapis § 13 ust. 3 pkt 1 projektu planu), dopuszczenie w § 9 ust. 5 projektu planu lokalizacji linii napowietrznych i wewnętrznych stacji transformatorowych oraz przewidzianą w § 9 ust. 5 pkt 3 możliwość zaopatrzenia w energię elektryczną jako negatywnie oddziałująca na obszar Natura 2000 [...], jak również wynikający a contrario z § 7 ust. 1 pkt 1 projektu planu zakaz lokalizacji ogrodzeń o wysokości poniżej 2,20 m co wiązało się ze znaczącym negatywnym oddziaływaniem na obszar Natura 2000, w tym na jego integralność.